HÜKÜM GİYDİREN SESSİZLİK

Karşılaşma

Onu kurtarmamı istemişti ama kimden ve neyden olduğunu söyleyemeden telefon yüzüme kapanmıştı.
Karışmak istemiyordum çünkü bu başıma bir belayı daha almak olurdu. Üstelik ailesinin eli kolu çok uzundu, kısa sürede onu bulacaklardır.
Ya başına bir şey gelirse! Zamanında yetişemezlerse.
Tüm seanslarında dürüst davranmış ve yaşadıklarını yavaş yavaş anlatmaya başlamıştı. Tek bir şey kalmıştı o da bugün gelseydi söyleyecekti. Buna sebep olan kişilerin adını hiç kullanmamıştı ama küçük ayrıntılar vermişti, fark etmeden. Görünenin aksine çok daha kötü şeyler yaşamıştı ama kimse fark etmemişti. .
Bu bana birini hatırlatmıştı.
Daha fazla dayanamamış ve yolu bana düşmüştü belki  gelmeseydi intihar bile edebilirdi.
Bir şeyler yapmak için çok da düşünmeye gerek yoktu. Eşyalarımı bir hışımla çantama tıkıştırıp odamdam ayrıldım. Aynı zamanda emniyet müdürlüğünde tanıdığım birini aramaya başlamıştım bile. Üniversiteden tanışıyorduk ve iyi bir insan olduğunu düşünüyordum, bana bu konuda yardımcı olabilecek tek kişi oydu. Elimde telefon, hızlı adımlarla hastanenin çıkışına yürümeye başladım.
Bir kaç çalıştan sonra karşı taraf açmıştı telefonu.

" Ooo!! Dr. Hanım siz bizi arar mıydınız ?"
Kimseyi aramıyordum ki seni arayayım .

" Merhaba Akif, nasılsın ?"
Bir an önce günlük rutin konuşmalarını geçip asıl konuya değinmek istiyordum ama kabalık olacaktı.

" İyiyim sen nasılsın ?" dedi nezaket gereği.

" Ben de iyiyim, teşekkürler."dedikten sonra duraksamıştım, konuya nasıl en sade haliyle giriş yapacağımı düşünüyordum.
" Hangi rüzgar beni aramana neden oldu ?"
Onu boşuna aramadığımı elbette biliyordu.
" Sana bir numara atsam, onun en son ki konumunu bana bulabilir misin? "
Elbette bulabilirdi sadece bulduğunda tatmin olsun diye sormuştum.
" Ne oldu?"
Konuştuğu ses tonuyla merakını saklayamamıştı.

" Önemli bir şey değil! Sadece bir hastamla ilgili ve benim için önemli."

" Anladım, mühim olmasa aramazdın zaten bu yüzden numarayı at bana ve benden haber bekle"
Numarayı araştırınca sahibini öğrenicekti ve  ailesine haber verme gafletinde bulunabilirdi.

" Lakin çok önemli bir nokta var Akif, ne olursa olsun kimsenin haberi olmayacak bundan. Şimdilik"

"Daha da meraklandım, kim bu gizemli kişi ?"
Ülkenin en tanınmış insanlarından biri olan Kemal Karahan'ın biricik kızı.

"Öğrenirsin zaten ve şimdiden çok teşekkür ederim, sana bir yemek borcum olsun o halde"

" Pekala Dr. Hanım, görüşmek üzere!"

" Görüşürüz"
Telefonla konuşa konuşa yeni arabama ulaşmıştım.
Çıkmadan önce aldığım adresi kayıt ettikten sonra yola çıkmıştım. Beni neyin beklediğini bilmediğim için ister istemez gerilmiştim. Aklımda bir plan vardı elbette ama pürüzler de çıkabilirdi.
Yarım saat sonra istediğim yere varmıştım, hava  kararmaya başlamış ve saat nerdeyse altıydı. Kış aylarının zararları. Araçtan inmeden önce şöyle kendime bir çeki düzen verdim, sağ olsun arabanın aynası vardı. Üzerimde krem rengi kalem bir etek, boyu diz kapağımda biten, buna uyumlu olduğunu düşündüğüm bordo kısa bir kazak giymiştim. Bu koyu kahve gözlerime renk katardı.
Daha önce onlarla tanışmadık ve şimdi de Melisa olmadan davetsiz bir şekilde gidecektim oraya. Gerçeklerin çok kötü bir huyu vardır, günü geldiğinde ortaya çıkması gibi. Bizim için de o gün bugün, anlaşılan.Derin bir nefes aldım ve kapıyı açıp indim. Karşımda ışıkları cıvıl cıvıl yanan bir villa vardı. Evet Melisa'nın anlattığı gibiydi. Kocaman sürgülü siyah bir kapısı olan  ve bahçe duvarları çitlerle döşenmiş bir evdi. Burdan bir de  güvenlik kulübesi görünüyordu. Bir ev daha nasıl korunabilirdi ? Yavaş adımlarla kapıya yürümeye başladım ama yaşadığım stresten dolayı her an geriye de dönebilirdim.
Yapacağım her şeyi baştan sona kadar düşündükten sonra  zile basabilmiştim.
Tam bir korku filmi sahnesini yaşıyordum sanki.
Kapı aralandı ve tıknaz bir adam ortaya çıktı. Çattığı kaşlarıyla ;"Kime bakmıştınız ?" dedi.
Hayatı boyunca sanki bunu yapmıştı çünkü yüzü kırış kırıştı ve benden hoşlanmamışa benziyor.
" İyi akşamlar beyefendi ben Eylül Darıca, Melisa'nın bir arkadaşıyım ve onu görmeye geldim"
Şimdilik doktoru olduğumu bilmesine gerek yoktu.