"Sigurado ka ba?" I said dahil nag-aabang kami ng masasakyan ni Diane "Okay lang naman umuwi ako mag-isa. Tas si Ranz-"
"No okay lang. Sabay lang din naman kami ni Ranz babalik sa university tomorrow. Ranz and you need some time to talk. Matagal na rin nong huling beses kayong nagkita" she smiled
Natahimik ako saglit dahil sa sinabi ni Diane. I can't hate her kung ganito sya kabait na tao. Hindi pa nga ako nagsisimulang lumaban talo na agad ako.
"Desiree okay lang si Diane. Malapit lang naman yung uuwian niya dito" nabalik ako sa sarili ng tapikin ako ni Ranz sa balikat "Antayin ka na lang namin makasakay hon" Ranz said na mas kinatahimik ko
My mind goes blank dahil sa hindi maprocess ang pangyayari. Isa pa tanging nadadama ko ngayon ay pagpipigil ng sakit sa loob ko. Para ako sasabog sa sakit na nadarama ko ngayon.
"Desiree?"
"Ha?"
"Nakatulala ka jan" nakangiting sabi ni Diane sa akin "Uuwi na ako. Mag-ingat kayo, catch up tayo next time" she said at nagwave
Doon pa lang ako nabalik sa sarili ng tuloyan dahil hindi ko rin napansin na nakatunganga na pala ako. Pano naman kasi ako babalik sa sarili kong ganun ka bigla binigay ang balita sa akin.
"Tahimik mo" Ranz said at kasalukuyan kaming naglalakad papasok sa barangay namin "Anong iniisip mo?"
Huminto sya sa paglalakad kaya napahinto rin ako sa kanya. Tumingin ako sa kanya dahil sa biglang pagtanong niyang iyon.
Napahinto ako dahil- I saw on his eyes. Yung pag-aalala niya sa akin. It feels like before, kung pano sya mag-alala sa akin at magcare sa akin. Isa din sa dahilan para mas sumakit palalo ang dibdib ko.
"Wala ano ka ba" I said at umiwas ng tingin
Mabilis akong naglakad papunta sa kanto ng bahay namin dahil sa gusto ko syang iwasan. Baka biglang tumulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.
"Desiree! Wait!" nahapit ni Ranz ang braso ko kaya naabutan niya ako "Ano bang problema?" nakatulala akong nakatalikod sa kanya
"Wala" may bumabara na sa lalamunan ko dahil sa pagpipigil ng luha
"This is not wala lang" pinaharap niya ako at kita ko ang inis sa mata niya "I know you okay" he said
I clear out my throat at pumukit ako para pakalmahin ang sarili ko. I don't want him to be worried at magkaroon ng guilt.
"Wala lang to" I said to him at ngumiti "Gabi na umuwi ka na. Thanks-"
"Look at me. Anong wala lang- kanina ka pa tahimik at tulala" he said
'hindi ko mapigilan okay'
"Sorry about that, pero masaya naman kasama si Diane. Sabihin mo na lang pasensya kung-"
"This is about Diane?" nagulat ako sa biglang sambit niya yun "Did Diane make you uncomfortable-"
"NO!" agad kong bulyaw dahil ayaw kong magkaroon ng misunderstanding between them "Diane. Mabait sya kaya walang ganun okay. Maganda din sya at-"
"Desiree?-"
"Okay lang naman kung-"
"DESIREE! Makinig ka" nagulat ako sa biglang paghawak niya sa balikat ko. Hindi ko rin na pansin na hindi na pala ako nakikinig sa kanya "Sorry"
Napahinto ako sa sinabi niyang yun. Biglang namanhid ang buong katawan ko dahil sa confused at hindi maprocess na mga bagay bagay.
"I'm sorry Desiree. I know na may promise ako sayo and I break that promise" bigla akong napaiwas ng tingin sa kanya ng sinabi niya yun. Natahimik ako "Alam kong kasalanan ko cause why I promise you. But I know for sure na talagang totoo ang pinapakita ko sayo before. Pagkakamali ko lang ang pangako na hindi ko naman pala tutuparin"
"It's okay" hindi mapigilang sambit ko, tumingin ako sa kanya at nagsisimulang magtubig ang mata ko "Sabi ko rin naman sayo na wag mo kung hintayin diba? Kahit na nagpromise ka sa akin. Okay lang yun, hindi rin naman natin hawak ang damdamin ng isa't isa" I stop dahil parang may bumabara sa lalamunan ko
Ranz rub my hair na mas kinasakit pa lalo ng damdamin ko. Parang may nasisira sa loob ng puso ko.
"Wala akong ibang masabi kundi sorry, I really loved you before" huminto sya sa pagsasalita. Ang sakit pakinggan nun "But Diane-"
"Shhh ano ka ba. Oo na I understand okay. Okay na yun, okay na tayo okay?"
'kasinungalingan'
Hindi ako okay at hinding hindi talaga.
"Pero-"
"Shh gabi na. Umuwi ka na, isa pa okay lang sa akin yun apology accepted okay? Bye bye. Thank you ulit. Kamusta mo ko kay Diane"
Mabilis akong naglakad patungo sa bahay agad din akong pumasok sa gate. Hindi ko na kaya ang sakit na nasa loob ko.
Hinahanap ko ang susi sa bag dahil sa pumunta si mama kila tita kaya naiwan sa akin ang susi. Hindi ko to mahanap kaya mas naiinis ako at naiiyak.
"Asan na ba kasi" I said na may hikbi
'I love you before-'
Natigilan ako sa biglang pag-alala ko sa sinabi ni Ranz. Sunod sunod na ang pagbuhos ng luha sa mata ko.
Napadaosdos na lamang ako sa harapan ng pinto namin dahil sa sakit at hindi ko mapigilang pag-iyak. Ang sakit kasing malaman na kung kaylan handa nakong harapin si Ranz at ipaglaban. E yun na rin pala ang huli.
"I love you Ranz" I whisper
I cannot say this to him cause his happy with Diane. I can't hate the person he likes cause Diane is so kind and sweet. Hindi ko kayang makitang masaktan si Ranz. I love Ranz so much, so much that I can keep this pain forever.
When I said that maybe this time Ranz and my paths might cross again? Yes it crosses again but-
"RANZ" I shout "I love you Ranz"
This time just see each other but walk with different paths. There's no maybe next time between us, cause the next time has already passed. Wala ng maybe, cause this is the end of our love story.
The End
