လူက ႀကီးႀကီးမားမားဘာမွမျဖစ္တာမို႔ ဆရာ၀န္ကတစ္ညပဲအိပ္ခိုင္းကာ အိမ္ျပန္လို႔ရၿပီဆိုတာေၾကာင့္ အေမတို႔ဆီလွမ္းဖုန္းဆက္ရ၏။ မ႑ိုင္က အိမ္ကလူေတြအလုပ္ရႈပ္ေနမွာစိုးတာေၾကာင့္ ျပန္မလာခိုင္းေတာ့ပဲ ကိစၥအ၀၀ကို သူပဲဦးေဆာင္လုပ္ေပး၍ အိမ္ထိလိုက္ပို႔ေပးသည္။ အစကေတာ့ လိုက္ပို႔ေပးၿပီးျပန္မယ္ထင္ေသာ္လည္း ဆရာသမားကအိမ္ေရာက္ေတာ့ ခပ္တည္တည္ႏွင့္ ေမေမတို႔ဆီကခြင့္ေတာင္းၿပီး ညေရးညတာအဆင္ေျပေအာင္ အတူလာေနေပးခ်င္လို႔ပါဆိုၿပီး
ထေျပာေတာ့သည္။ ေမေမတို႔ကလည္း သားေလးလာအိပ္ေပးရင္ အဆင္ေျပတာေပါ့ အန္တီတို႔ဆို သားကအားနာတာနဲ႕ ဘာမွခိုင္းမွာမဟုတ္ဘူးရယ္ဆိုကာ
၀မ်းပမ်းတသာပင်လက်ခံလိုက်လေ၏။ အဲ့လိုနဲ႕ ေဆး႐ုံကေန သူ႕အခန္းထိပါလာခဲ့ေတာ့သည္။
"အစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ၿပီးရင္အ၀တ္အစားေတြျပန္ယူေခ်အဳံးမယ္ေနာ္"
"ရပါတယ္ကြာ ငါလက္ေလးပဲမေကာင္းတာပါ။
က်န္တာအကုန္ေကာင္းတယ္ပူမေနနဲ႕ ၿပီးေတာ့တစ္ညတစ္ေလပဲ ငါ့ဆီကအ၀တ္အစားေတြယူ၀တ္လို႔ရပါတယ္ နဲနဲႀကီးတာရွာ၀တ္လိုက္"
"အင္း ဒီညေတာ့အဲ့လိုလုပ္လိုက္မယ္ေလ မနက္ျဖန္မွျပန္ယူလိုက္ေတာ့မယ္"
"ဟမ္! မင္းကဘယ္ႏွစ္ညအိပ္မွာမို႔လဲ"
"အစ္ကိုလက္ပတ္တီးေျဖရတဲ့ထိေလ"
"ဘာ!"
ဒီတစ္ညပဲအိပ္မယ္ထင္တာ ပတ္တီးေျဖတဲ့ထိဆို ၁၀ရက္ေက်ာ္ေလာက္ထိ ဒီမွာပဲေနမွာေပါ့...?
"မင္း အလုပ္မ်ားပါတယ္ ငါကရ"
"အႏွစ္ရဲ႕ေဝယာေဝစၥေတြကို တျခားသူလုပ္ေပးတာ
မလိုခ်င္လို႔"
"....."
"ကြၽန္ေတာ္ပဲအစစအရာရာအကုန္လုပ္ေပးခြင့္ရခ်င္တာမို႔ မျငင္းပါနဲ႕ အလုပ္လည္းမရႈပ္ပါဘူး"
ဒီလိုဆိုမွေတာ့ ဘာမ်ားတတ္နိုင္အုံးမွာလဲ ေနေပါ့ေလ...။လူပိုရွိေတာ့ သူလည္းပိုအဆင္ေျပသြားတာေပါ့။ေျပာရရင္ ေယာကၤ်ားေလးခ်င္းက် ေနရတာလဲပိုလြတ္လပ္ၿပီး အဆင္ေျပတယ္ေလ။
"အစ္ကိုေရခ်ိဳးခ်င္ေသးလား လန္းသြားေအာင္"
"အင္း ခ်ိဳးခ်င္တယ္...ကိုယ့္ကိုေရေလးစပ္ေပးပါလား မ႑ိုင္အရင္ခ်ိဳးလိုက္ေလ"
YOU ARE READING
မောင့်အနှစ် (Complete)
Romanceအနှစ်က မောင့်နှလုံးအေးဆေးလေး🩷 (ဒုတိယအကြိမ်ပုံဖော်မိတဲ့ bl fiction လေးပါ) သစ်တောစိမ်းလေးကိုဖတ်ရမှာပါနော်😁
