Bu bölümü okurken Woodz'dan Journey şarkısını dinleyebilirsiniz.🍯
Onu öpmemin ve onun da bana karşılık vermesinin hiçbir anlamı yoktu. En azından şimdilik.
Birbirimizi öpmemiz aramızdaki tuhaf nefreti ya da her neyse bunu değiştirmemişti. Sanki olan bu şey ikimizin de hafızasından silinmişti. İkimiz de önümüze bakıyorduk. Birbirimize en ufak bir bakış dahi atmıyorduk. Tanışmıyor gibiydik.
Ancak sorarsanız, muhtemelen birbirimizden hoşlanıyorduk da. Sadece diğerimizin yanımıza gelmesini bekliyorduk. Tamamen gurur meselesine dönüşmüştü. Ona ilk adımı ben atmıştım ve bir kez daha adım atmaya niyetim yoktu. O ise benden hoşlanıdığı gerçeğini belli ki kendine yediremiyordu. Bu yüzden bana adım atmaya da niyeti yoktu.
İkimiz de birbirimizi bekliyorduk.
Ancak benim ne kadar inatçı olabileceğimi bilmiyordu. Onun yanına asla gitmeyecektim. Bir kez gitmiştim. Bana karşılık vermişti ki bu olumlu bir sonuçtu. Şimdi onun ayağına koşmayacaktım. Kendimi küçük düşürmeyecektim. Bunu bir erkek için yapmazdım.
Bana olan öfkesi ise kesinlikle dinmişti. Artık engeli kaldırmıştı. Ancak birbirimiz yazdığımız da yoktu. Sadece barıştığımızın bir somut bir göstergesiydi. Barışmıştık. Ve artık onun keskin bakışlarına maruz kalmıyordum. Çünkü artık bana bir saniye için bile bakmıyordu. Derdi ne bilmesem bile bu beni üzmüyor ya da öfkelendirmiyordu. Sadece anlam veremiyordum. Belki de beni tamamen hayatından çıkarmaya çalışıyordu.
082 672 *** 93: Ben Changbin.
Telefonuma gelen bildirime tıkladım ve telefon numarasını Hobbit Çocuk diye telefonuma kaydettim.
Ben: Daha erken yazarsın sanıyordum.
Hobbit Çocuk: Üzgünüm sanırım yazmak için fazla geciktim. Sadece ne yazacağımı bilemedim. Beni heyecanlandırıyorsun.
Hobbit Çocuk kesinlikle benimle flörtleşmeye çalışıyordu. Bunu açık ederken rahat bir tavır takınıyor olması hoşuma gitmişti.
Ben: Öyle mi???
Hobbit Çocuk: Kesinlikle öyle. Şimdi bile kalbim çarpıyor...
Flörtleşmekte iyi değildim. Bu yüzden bir süre ekrana boş boş bakarak ne yazmam gerektiğini düşündüm. Onunla flört etmeli miydim? Bilmiyorum. Sadece aklıma gelen en mantıklı şeyi yazmak istiyordum.
Hobbit Çocuk: Yurtta mısın?
Ben: Evet. Odamdayım.
Hobbit Çocuk: Neden bizim yurt odasına gelmiyorsun? Yerini biliyorsun değil mi? 42 numara.
Ben: Arkadaşının beni sevdiğini sanmıyorum. Yanınızda olmam onu rahatsız etmez mi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
That's My Juliet | Hyunlix ✓
Lãng mạnTuhaf bir oyuna dahil olmuştum. Ve bu oyunda hoşlandığım çocuk benim kız olduğumu sanıyordu. Bu yalana başlarken onun hayatından beni tanımasına fırsat dahi vermeden çıkmayı planlamıştım. O sıralar ona karşı hislerim yoktu. Onun da bana karşı hisl...
