do u get dejavu? / baris alper yilmaz

0,5

Sabah kalktım,alarmım falan çalmamıştı Damla beni arıyordu telefonunu açtığımda ben uykuluydum fakat Damla gülüyordu neden güldüğüne anlam veremedim ve Damlaya ne olduğunu sorduğumda ortaokul arkadaşlarımızdan biri olan Hüseyinin düğünü olduğunu fakat düğünde halay çekerken bacağını burktuğunu söylemişti baya gülmüştük çünkü çok trajikomik bir anıydı.

Görüntülü konuşma yaparak bakımımı yapmıştım ama canım kahvaltıyla uğraşmak istemiyordu Damlada ben gelirim gelirkende sana bişeyler alırım demişti biz konuşurken zil çaldı bende ne çabuk diyerekten şarkı söyleyerek kapıyı açmıştım karşımda Barış vardı telefonu hemen kapatmıştım ve azım açık kalmıştı çünkü Aman aman aman kim geliyor diyerek kapıyı açmıştım ama üstümde sütyen altımdada pijamamın altı vardı saçım desen dağınık bir örgüydü biz bir kaç saniye bakıştıktan sonra Barış lafa girdi "Öhm,şey bizim öğlene doğru antreman vardıda senide çağıracaktım süpriz olsun diye gelmiştim ama" demişti bende ona Damlanın geleceğini kahvaltıdan sonra florya'ya geleceğimi söyledim ve görüşürüz demeden Barışı öptüm ve göz kırptım sonrasında görüşürüz diyerek tatlı bir bakış attıktan sonra Barışta bana göz kırpıp görüşürüz demişti sanki bu an hiç bitmesin istiyordum içimden  sonra Barış görüşürüz diyip gitmişti sonrasında Damla gelmişti ve olanları ona anlattığımda kendimizi dolabın önünde kıyafet seçerek bulmuştuk.

Kombinimide yaptıktan sonra Floryaya doğru yola çıktım antreman alanına doğru çıktığımda biraz kalabalık vardı güvenliğe doğru ilerleyip Barış Alperin ziyaretçisi olduğumu söyledim ve içeri girdim kenara geçip oturdum ve Barışı izlemeye başladım Barış geldiğimi fark edip gülmüş Abdülkerime bir şeyler fısıldamıştı biraz odak noktası olmuştum ve hoşumada gitmemişti iki saat Barışı izledikten sonra (ki arada Damlaylada mesajlaşmıştım) antreman bitmesine yakın Gözde Ablayada bir fotoğraf attıktan sonra telefonu kapamıştım ve Barışın soyunma odasından çıkmasını bekledim.

5-10 dakika sonra Abdülkerimle şakalaşarak gelen bir Barış gördüm Abdülkerim Barışın koluna vurdu ve bizi yalnız bıraktı bende ayağa kalktım Barış bana sarılınca bende ona sarıldım "Çok iyiydin,antremanda böyleysen maçı düşünemiyorum" dediğimde Barış teşekkür etmişti ve evine davet etmişti bende kabul etmiştim bana kendi arabasıyla gitmemizi benim arabamı evimin önüne bıraktıracağını söylemişti zahmet olmasın diye biraz ısrar ettikten sonra kabullenmiştim belimden tutmuştu ve arabaya doğru ilerliyorduk açıkçası utanmıştım biz ilerlerken Abdülkerimle Barış göz göze geldiler ve arkadan Berkan hayırlı olsun demişti Barış rahatsız oldun mu diye sorunca yoo dedim biz bu şekilde çıkınca bazı taraftarlar fotoğraflarımızı çekip twitter'da veya başka yerlerde paylaşmışlardı arabada barışla konuşurken ışıklarda tiktoka girdiğimde tek gördüğüm "Kızlar türkiyenin milli kocası gitti..." diye bir vidio rastlayıp gülerek Barışa göstermiştim oda bana "Kocanmıyım?"  çapkınca bir soru sormuştu bende ona aynısını yaparak "İnşallah" demiştim gülerek bu dediğime Barışta gülünce evine doğru ilerlemeye başladık...