6.BÖLÜM:MESAJ.

16 5 0
                                    

MERHABA SEVGİLİ OKURUM...

YAVAŞ YAVAŞ HER ŞEY ORTAYA ÇIKIYOR...

KEYİFLİ OKUMALAR... ✨

Ailenin kim olduğunu öğrenmek istiyorsan yarın saat 2'de Millet Park'a gel.

Gitmeli miydim ? Masayı toplarken mesaj gelmişti. Kerem'i çağırıp mesajı ona gösterdim.

"Gidecek misin ?" diye sordu.

"Bilmiyorum." dedim.

"Yarın birlikte gidiyoruz. Seni almaya geleceğim." dedi Kerem.

Olur der gibi başımı salladım ve Kerem eve gitti.

Odama çıktığımda yatağımda bir sola bir sağa dönüp durdum. Uyuyamadım. Gözüme uyku girmiyordu.

Alarmın sesi ile uyandım. Başım çatlıyordu. Erteleyip bir daha uyudum. 15 dakika sonra bir daha çaldı. Bir daha erteledim. Bir daha çaldı bir daha erteledim. Saat 2 olana kadar bu döngü böyle geçmiş.

Odama giren Duru ile Kerem'i aşağıda olduğunu anladım.

"Erina Hanım iyi misiniz yorgun görünüyorsunuz ? Kerem Bey geldi."

"İyiyim. Sen in. İniyorum bende birazdan."

Hazırlanıp indim aşağıya.

"Günaydın."  dedim.

"Günaydın."

Evden çıktık. Arabama bindiğimizde hala korkuyordum. Ne olacaktı acaba ?

Parka doğru giderken yolda beynimde bir sürü şey kurdum. Ya bu adam bizi kandırıyorsa bizi öldürürse ya da organ mafyası ise ya seri katilse...

Düşüncelerimin benim önüme geçmesine izin veremezdim. Gözlerimi açamıyordum. Dün çok geç uyumuş olmalıydım.

Kerem, gözlerimin açılmadığını fark etmiş ki,

"Sağa çeker misin.?"

"Niye ?"

"Ya sen çek."

Sağa çektiğimde bir kafenin içine girdiğini gördüm. 15 dakika sonra elinde 2 kahve bardağı ile geldi.

"Sütlü Latte ?"

"Teşekkür ederim." dedim.

Parka doğru sürerken Kerem ile hiç tanışmadığımızı birbirimizi hiç tanımadığımızı fark ettim.

"Birbirimizi hiç tanımıyoruz. Sen kimsin ? Mesela en sevdiğin renk ne ? Hangi okulda okudun ? Annen baban nerede ?"

"Sorguya mı çekildim avukat hanım ?.. " dedi gülümseyerek.

Sonra devamını getirdi.

"Ben Ege Üniversitesinde okudum okulumu. En sevdiğim renk yeşil. Annem ve babam da İzmir' deler. Ben tayinim çıktığı için İstanbul'a geldim."

Biraz duraksayıp devam etti.

"Peki sen Erina. Sen kimsin.? Aynı sorular senin için de geçerli."

"Ben de İTÜ'de okudum. En sevdiğim renk siyah. Annem ve babam da..."

Sessizlik bürünmüştü.

"Özür dilerim. Unutmuştum." dedi Kerem.

"Sorun değil. Onları bulacağım. Her ne olursa olsun bulacağım."

Evet, kararlıydım. Bu defa kararlıydım. Yurtta annen ve baban öldü diyen Nezaket Hanım ve Nurgül ablaya inanmıyordum. Bana gelen mektuplardan yola çıkacaktım artık. Tek isteğim tökezlememek...

YENİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE...

Yokmuş Sevenim Senden Önce Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin