İhtirasın Peşinde (+18)

25.Bölüm

*Geç bölüm için çok üzgünüm. Kendimce özel meselerim vardı. Desteklerinizi görür görmez, yazmaya başladım. Çok teşekkür ederim. İlginiz ve destekleriniz beni çok motive ediyor. Satır aralarına bol bol yorum yapıp, oy vermeyi unutmayın. Keyifli okumalar."

Karan Karademir

Elimdeki sigarayı yere attım ve hızla üzerine bastım. Adamın söylediği sözler, zihnimde yankılanıyordu. "Doğa ölmüş." Hayır, bu mümkün olamazdı. İçimde yükselen öfkeyi bastıramıyordum, ama bir yandan da içimde bir umut vardı. Belki de yanılıyordu, belki de Doğa hala hayattaydı. Hayır, bunu böylece bırakmayacağım. Büyük bir öfkeyle Serkan'a doğru döndüm. Ellerin titriyordu, birini canlı canlı öldürmek istiyordum. Hem de şuan. Çıplak ellerimi kana bulamak istiyordum. Öfkeliydim. En başta kendime... Kahretsin!

"Serkan, hemen bir araştırma başlat. Şehri tarayın, tüm bağlantılarınızı kullanın. Onu bulmamız gerek. Eğer bulamazsınız hepinizi kendi ellerimle öldürürüm. Defolun şimdi!" dedim, sesim titremeden çıkmasına rağmen içimdeki fırtına dinmiyordu. Serkan hızla başını salladı ve odadan çıkıp gerekli talimatları vermeye başladı.

Doğa'yı bulmam gerekiyordu. Onun başına ne geldiğini öğrenmeden duramazdım. Kendimi toparladım ve hızla telefonuma sarıldım. Güvendiğim birkaç kişiyi aradım ve durumu anlattım. Herkes harekete geçmişti. Hayatta olduğunu hissedebiliyorum, Doğa. Nefesini hala hissdebiliyorum, sesini hala duyuyorum, kokusunu hala alabiliyordum... 

Doğa Vural

Çaresizlik...

Umutsuzluk....

Öfke...

Gecenin ilerleyen saatlerinde, Vortex isimli kulüpte yaşananları ve sonrasını düşündüm. Zehra ile birlikte eğlenirken tanıştığımız İtalyanlar, geceyi tamamen değiştirmişti. Lorenzo'nun soğuk ve dominant tavırları, beni hala ürkütüyordu. Teklifi reddettiğimizde, bizi zorla kaçırmışlardı. Şimdi, bilmediğimiz bir yerde tutsaktık.

Bir kaç saat önce, Vortex Club

Lorenzo, sinirli tuttuğu kolumu ondan kurtardım. Öfkeyle onu ittim. ''Ne yaptığını sanıyorsun be?'' dedim. ''Size istemediğimizi belirttik. Saçma eskort işlerini, sokak kenarlarında duran ucuz kadınlara teklif edin. Biz bu işte yokuz.'' dedim. Zehra kayıtsız bir şekilde olanları izlerken, karşımızdaki iki tehlikeli italyan öfke saçıyordu.

Giovanni, sakinliğini koruyarak, "Hanımlar, lütfen sakin olun. Bu sadece bir başlangıç. Size zarar vermek istemiyoruz, sadece bizimle iş birliği yapmanızı istiyoruz." Gözlerimi devirdim. ''Ve bizde iş birliğinizi reddettik. İki italyana eskort olarak çalışmayacağız. Defolun gidin.''

''Hadi Zehra, gidiyoruz. Bu kadar münakaşa yeter.'' 

Hiçbir yere gitmiyorsunuz," dedi, sesi tok ve otoriterdi. Gücünü hissettim ve içimdeki korku daha da büyüdü. Zehra da panik içinde bana baktı, ama Lorenzo'nun sıkı tutuşundan kaçamıyorduk.

"Ne yapıyorsunuz? Bırakın bizi!" diye bağırdım, ama sesim kalabalığın gürültüsünde kayboldu. Giovanni, sakin bir ifadeyle bize yaklaştı ve gözlerimin içine baktı.

"Zaten kolayca gitmenize izin vereceğimizi mi sandınız?" dedi, sesi sakin ama tehditkardı. "Şimdi bizimle geliyorsunuz. Yoksa sonuçları çok kötü olur."