Uzak kadar yakınımdaydı. Ben Gizem. 19 yaşındayım. Bu benim ve Hayat acılarımın hikayesi. Eğer hayatıma ortak olmak istiyorsan ilk bölümden başlayabilirsin 🥹💖
Her güzel şeyin bir sonu vardır değil mi? Peki bu son benim sonummuydu? Bilemiyorum.. Ama ben sevdiklerimi bırakmak isteyecek kadar bencil bir insandım. Hemde çok bencil ——————————————————————————— Yatağımdan kötü bir kabus ile kalktım. Kuzey ölüyordu. Ve ben hiçbirşey yapmıyordum Çünkü vuran bendim... Hızlıca kalktığımda yatakta beni izleyen Kuzey'i gördüm. Oda felaket sıcaktı. Dünkü yağmurdan sonra hava nem yapmıştı ve bizim kapımız, balkonumuz kilitliydi. Kuzeyin üstü yoktu. Altında da gri ipleri açık bir eşofman vardı. Ne ara gidip aldı bilmiyorum ama hiç uyumamış gibi duruyordu.
"Günaydın. Hiç uyumadın mı?" Dedim. Ama ağlamaktan sesim kısılmıştı. Çok az çıkıyordu.
"Uyudum." Dedi konuşmayı kısa kesmek ister gibi.
"Peki.." dedim bende daha sonra konuşmaz diye düşünmüştüm ama korktuğum soruyu sordu bana..
"Gerçekten gitmek istiyor musun?" Sadece 1-2 dakika kendime düşünme payı verdim. Düşündüm. Gizem gerçekten gitmek istiyor muydu? Yoksa sadece acılarından kurtulmak mı istiyordu.. Gidecektim.
"Evet. Gidiyorum. Ama bu bir veda değil ki Kuzey. Sadece yanlız yaşamak istediğimi söyledim. Bu Ege olabilir çağrı ve annesi olabilir. Ama sen olamazsın. Evet, sen bana çok iyi geliyorsun. Bana herşeyi unutturuyorsun. Ama ben birşey farkettim. Ben kızımı unutuyorum. Aklıma gelmiyor, rüyama girmiyor. Ben onu göremiyorum. Kafam ondan başka hiçbir şey düşünmemesi gerekirken ben kızım dışında herşeyi düşünüyorum. İşte bu yüzden gitmek istiyorum. Ama sende gelebilirsin gündüzleri beraber kalırız, konuşuruz sonra eğer istersen geceleri gidersin ya da kalırsın sen bilirsin. Ama bilki ben herzaman kızımı bir tık önde tutarım bu ne olursa olsun. Gözümden bir yaş damladı. Kızım ölü olsa bile herzaman önceliğim o..." Kuzey bana hayranlıkla bakıyordu..
"Sen çok iyi bir annesin.."
"Öyle olucaktım. Olmadan elimden aldılar."
Kuzey kendini topladı ve daha sonra kendini yataktan kaldırdı. Daha sonra aynanın karşısına geçti..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Alt kısmını gri düşünün. Bulamadıım🥹)
Aşırı yakışıklı duruyordu. Ona birkez daha aşık olmuştum..
"Beni izlemeyi bırak Gizem!" Dedi ve çok hafif güldü. Bende ona hafifçe gülümsedim Daha sonra aynanın önünden geldi ve beni kucağına aldı.
"Kuzey bıraksana beni ya!"
"Bu saaten sonra ben kafayı yedim. Artık gerçekten kafayı yedim. Bundan sonra yaptıklarımı sorgulama.!"
"Tamam tamam da kucağında nereye gidiyoruz!"
"Benim odama."
"Neden??"
"Çok konuştun Gizem azıcık sus be kızım!"
Bende bilerek sert bir yumruğu onun sırtına geçirdim..!
