Uzak kadar yakınımda {+15}

22. BÖLÜM

Sabah kalktığımda biraz halsizdim. Yağmur altına kalmıştım çünkü.. hemen pijamalarımı çıkardım ve giyindim .

Aşağı indiğimde Ateş kahve içiyordu..

"Günaydın." Dedim kısık sesimle

Bana cevap vermeden;

"Bugün bir operasyona katılacağız. Gideceğimiz yer bir bar. Bildiğin barlar gibi değil. 3 katlı. En üst katında aradağımız adamın kadınlarla birlikte olduğu odalar var. Onun alt katında ise adamın pis işleri yapılıyor. İlk giriş katta ise normal gibi gözüken bar var. Asla sana verilen içkilerden içme."

"Ne-" diyebildim sadece çünkü çok şaşırmıştım

"Sözümü kesme nefret ederim." Dedi ve devam etti

"Seninle beni evli zannediyorlar. Ondan dolayı sana sahte bir kimlik çıkardık. İsmin Helin. Helin Kılıç.. İçeriye girdiğimizde bize ayrılan masaya gideceğiz ve orda eğleneceğiz. Sahte bir eğlenme. Daha sonra senin yanından ayrıldığımda bir kızla ilişkiye girmek için yukarıya çıkacağım" dedinde ellerimi ağzıma götürdüm ve kusma işareti yaptım. O ise güldü

"Sende hemen bizim yanımızda ki odaya adam atıcaksın. O adamı bayıltarak hemen bizim odaya gel. Adamın sana dokunmasına izin verme. Odaya geldiğinde kızın icabına bak ben kadınlara vurmam" dediğinde güldüm

Çünkü akşam benim boğazımı sıkmıştı

"Birdakika! Ben odaya adam atacağım! Ne! Nerden çıktı bu ya. Hem ben senle neden evliyim ki! Çok saçma. Sonuç ne!"

"Daha sonra kadından ayrılınca seninle birlikte kontrol odasına gidip bir CD alacağız." İçindekini merak ettim. "Bu kadar akşam saat 8 de çıkacağız. Bu kadardı. Ve olabildiğince şık olmaya çalış. Adamların dikkatini çek. Ve benimde." Dedi göz kırptı.

"Gerçekten iğrençsin! Miğdem kalktı.. ıyy. Senin mesleğin ne gerçekten doğruyu söyle!"

"Peki öğrenmek mi istiyorsun?" Dediğinde başımı salladım. Kalktı ve mutfağa geçti. Bende arkasından ilerledim..

Kalçasını mutfak tezgahına yasladı..

"Öncelikle bilmemen işlere burnunu sokma baş belası.." dediğinde lafını kestim

"Asıl baş belası sensin!"

"Peki dedi ve yanıma geldi.

"Ben Mafyayım. Oldu mu?"

"Mafya olduğunu iddia ediyorsun." Dedim ve güldüm. Onun garibine gitmiş olacakki kaşlarını çattı.

"İddia mı? Öyleyim ben.!"

"Peki çok büyük iş!(dedim ve yapayca alkışladım) ne seni tebrik filan mı etmemi bekliyorsun. Çok beklersin!"

"Ne!" Dediğinde güldüm ve gitmek için yeltendiğimde beni belimden tutup tezgaha oturttu. Saf saf ona bakıyordum.

"Şimdi etkilendin mi?"

"Ne! Of indir beni! Ve belimi sıkma yaram var!" Dediğimde ellerini gevşetti ama bırakmadı..

"Yaran mı? Nerede?" Dediğinde daldığından dolayı tezgahtan indim.

Ona cevap vermiyerek

"Birdaha bana böyle şeyler yapma. Tezgaha çıkarmak ve dudaklarıma yiyecek gibi bakmayıda kes! Sinir bozucu oluyorsun."

"Yani etkilenmedin?" Dedi ve güldü

"Beni kullanan insanlardan etkilenmiyorum. Doğal olarak sadece boşluk hissediyorum."