My Bittersweet Escape - Thirty Eight

167 5 0
                                    

Chapter 38 – Emma’s Twin Brother

ZOEY'S POV

3 months. Time passed by just like that. Natapos na yung summer na hindi ko man lang na-enjoy dahil sa taong yun. I just curled up in bed read books all day and cry all night. Hindi lang naman dahil sinaktan ako ni Chace eh, marami pang dahilan like miss ko na si Lay, si Mama, si Austin. Sana nandito sila lahat ngayon para hindi ako ganito kalungkot.

Yea. I still have the barkada and I still have fun like the old times. Example yung birthday ni Bryce and Monique. Sobrang saya, party all day long, all night long. Oo, masaya pero once the day ended, nung umuwi ako. Naramdaman ko nanaman na mag-isa ako. I hate being alone. I just hate it. :(((

And now, back to school. New school year, 2nd year na kami and I'm on my way to the room, my hatest place of all. Why? Ehh kasi lagi ko lang nakikita si Chace dito. Ugh. And to think na kasama pa niya yung bitch niyang girlfriend. Ugh.

DEJAVU BA?

Parang last year lang, I was watching Austin together with Ria and now Chace with Ashley. Parati nalang bang magiging ganito? Parati nalang ba na ako yung mukha kawawa. I feel so freaking sad, mad, angry, lahat na. Kailan ba talaga ako magiging masaya. Dahil nga sa pagddaydream ko hindi ko namalayan na may tao pala sa harap ko. Ayan, nabangga ko na tuloy.

“Sorry.” I said to him then dire-diretso lang akong naglakad pero I was shocked when that man called my name. Huh? Kilala ko ba siya?!

“Zoey!!!” tumingin ako sa likod at sobrang nashock nga talaga ako when I saw him.

“Oh my god. Enzo?!! Is that you?!!!!!”  

“Yes. It’s me and I’m officially back.” Oh my gosh. It really is him. Hindi na ko nagpatumpik tumpik na lumapit at yumakap sakanya!!!

“I missed you!!! Grabe!!!” yan nalang yung nasabi ko sakanya while I was hugging him tight.

“Ikaw talaga. Ang cute mo parin.” Then he pinched my nose.

“Bakit di mo sinabi na uuwi ka na pala? I hate you.” Nagtatampo kong sabi sakanya while we’re walking on the way to the cafeteria.

“Ano ka ba. Syempre surprise ko yun. Si Emma pala, bakit hindi mo kasama?” he asked.

“Ehh, nasa class yun. Hey, I ditched my class for you. You should be thankful. ”

“Thank you.”

“Don’t tell me Emma doesn’t know you’re here?!”

“Sshhh ka lang. Surprise nga kasi eh!!!”

Okay okay. Napapasarap na ata yung kwentuhan naming dalawa. Enzo Sarmiento. He is Emma’s twin brother. Oo, may kakambal si Emma, believe it or not, and hindi mo rin mahahalata na magkapatid sila since hindi sila magkamukha. Ang layo eh, minsan nga iniisip ko kung nagkapalitan noon sa ospital eh. HAHAHA. Hmm. Describe ko nalang siya sainyo, physical appearance? Gwapo, sobra. Matalino pa. Kaya nga nawala siya dito sa Philippines eh, kinuha kasi siyang exchange student sa states. Dba? Ang galing. And now he’s back for good. Sobrang close kami nyan ever since we were young.  Bago pa man dumating si Austin sa buhay ko, si Enzo yung nag-iisa kong kaibigan na lalaki but when he went away. Ayon. We never got the chance to stay in touch.

“Pero wait, why are you here in school? Magtuturo ka ba dito?” Graduate na yan. Matalino nga kasi kaya natapos niya agad yung course niya.

“No. I’ll be taking my masters’ here so I guess I’ll be seeing you a lot.” Then he winked at me.

My Bittersweet EscapeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon