Chapter 42 - I love you to bits!
ZOEY'S POV
It's been a week since nung bumalik na yung kamalayan ni Chace and sa kasalukuyan, wala na siyang alam gawin kundi lambingin ako. Oo, mamamatay na ko sa kilig, aaminin ko na. Ever since nung confession namin a week ago, sobrang saya ko. Parang nawala na lahat ng tinik na nakabara sa lalamunan ko, para lang akong ibon na first time na lumipad and guess what? I feel extremely happy at the moment.
"Psst, lalim naman ata iniisip ng baby ko." he grabbed my hand and kissed it.
"Wag ka magulo, nanonood ako." Lol. I lied.
"Sus. Style mo talaga, sa pader ka nakatingin eh, hindi sa tv." kinurot niya ng malakas yung pisngi ko.
"Aray ko! Masakit yun ah!" hinampas ko ng mahina yung braso niya "Pa-baby ka pa dyan eh ang lakas lakas mo na nga eh. Gusto mo lang alagaan kita eh."
he smiled "kilala mo talaga ako eh noh? Syempre, gusto ko ikaw lang kasama ko, ayos ba yon? alam mo namang ang tagal kong inantay yung panahong to eh."
Okay. Serious mode again. Ewan ko ba pero everytime na nagiging seryoso siya kinakabahan ako na hindi ko maintindihan. Nervous of the words that will come out of his mouth pero at the same time happy kasi alam kong sasabihin niya sakin yung mga katagang
"I love you so much.....And it's killing me." tinitigan ko lang siya "I know" I said
hinawakan niya nalang yung kamay ko hanggang sa naramdaman kong nakatulog na siya. Pagod pa yan. Minsan ang sarap sarap ng usapan namin tas bigla akong tutulugan. Psh. Pinatay ko na yung TV, lumapit ako sakanya and I kissed his forehead. I held up his blanket hanggang sa balikat niya.
"Night baby ko, sleep tight." and I closed the doors behind me.
I forgot to mention na nasa bahay na pala nila kami. He was discharged 2 days ago and here I am, stuck in his house kasi ayaw niyang umalis daw ako. Parang baby talaga. Dahan dahan akong bumaba sa hagdan, I grabbed my bag na naiwan ko kanina sa sala and headed out pero before I can even walk out narinig kong tinawag ako ni tita.
"Zoey, are you leaving already?" pababa na siya ng hagdan
"Opo, nakatulog na po si Chace eh and I guess bukas na ulit siya ng maaga magigising." I smiled at her
she smiled back "Can we just talk for a minute please? Kung okay lang sayo?"
"Ahh. Okay lang. Sige po." pumunta kaming dalawa sa may kitchen and I was served a cup of coffee.
"Okay for a hundredth time, sorry talaga sa ginawa ko sayo before I didn't---"
"Kalimutan niyo na po yon. Okay na po yung lahat."
She just smiled "Akala ko kasi nung una para kang si Ashley."
Muntik ko ng mabuga yung iniinom kong kape just mentioning the name Ashely. Ugh. That bitch, di man lang siya dumalaw si Chace kahit isang beses. Tsk -__-
"Ha? Si Ashley po?!"
"Hahaha. Nagkamali nga ako, Ibang iba ka sakanya. She's a bitch. I am telling you. at aaminin ko na sayo, I never liked that girl. Simula palang alam ko na, my son is better off without her and when I saw you with Chace, and the way he looks at you. I know ikaw na yung kailangan niya."
Di ako makapagsalita. Hala. Anong sasabihin ko? Shet. Ngayon lang kami nag one on one talk ni tita kasi natatakot ako baka naiinis parin siya sakin pero kabaliktaran pa yung nangyayari ngayon.
She held my hand "Zoey, please take care of my son. I know he's happy when he's with you. Sana hindi mo siya saktan." hinigpitan ko naman yung kapit ng kamay ko sakanya "I promise po, I won't. I'll take care of him. "
BINABASA MO ANG
My Bittersweet Escape
Teen FictionA story for every girl who's mending a broken heart. Nasa moving on stage na nga si Zoey but in deep inside her heart hindi pa rin niya makalimutan ang ex niya. But one day may hindi inaasahang pangyayari ang naganap na nagpabago sa lahat. What coul...
