Rising Sun (Completed)

Chapter 27

TRIGGER WARNING: MATURE LANGUAGES!!!!!

Trixie's POV

Magmula ng kidnapin ako ni Shantal ay hindi ko alam kung anong oras at araw na. Hindi ko lubos maisip na pati sila Ate at Kuya ay kasabwat nya. Walang oras na hindi nila ako pinapahirapan, pagod na pagod na yung katawan ko at halos gusto ko ng mamatay. Ipinagdarasal ko nalang na sana ay hindi ako atakihin ng asthma.
"Gising ka na pala, Trixie bitch! HAHAHAHA" natatawang sambit ni Shantal saka ako sinabunutan at nilublob ang aking muka sa drum na may maraming tubig. Kaya naman hingal na hingal ako pag inaahon nya na "Look at you, malapit ka ng mamatay HAHAHAHA it's been four days now but nobody is looking for you. How sad!" sabi nya at nagkukunwaring malungkot. Four days na akong nandito? Si Alexis kaya hinahanap nya ba ako? Gusto kong manlumo sa isipang iyon pero naniniwala akong hinahanap ako ni Alexis.

"Tsk tsk tsk, Jane. Nakaka awa yang muka mo ngayon hayst" biglang dating ni Ate kasunod nito si Kuya na masama ang tingin sakin.
"A-ano bang ka-kasalanan ko sa inyo?" mahinang usal ko at halos tumabingi ang aking pisngi sa lakas ng sampal na iginawad sakin ni Ate.
"Hanggang ngayon ba Jane ay bobo ka?! Pero sige, sasabihin namin sayo kung bakit ganto na lang ang galit namin! Hindi ka tunay na anak ni Mama at Papa, isa ka lang AMPON! Simula ng dumating ka, ay hindi na nila kami napapansin! IKAW AT IKAW NALANG ANG BINIBIGYAN NG HALAGA! At nung nalaman nila na may sakit ka balak ka pa nilang dalhin sa ibang bansa para doon ka ipagamot! Of course, hindi kami pumayag dahil unang una sino ka ba?! Isa ka lang sampid na natagpuan sa basurahan! At ayun nga, NAAKSIDENTE SILA NG DAHIL SAYO! KAYA HINDI KA NAMIN PINAKITA SA HULING LIBING DAHIL KINAMUMUHIAN KA NAMIN!!!! Hindi ko alam kung paano ka naka survive ng ganyan pero dapat ay ikaw nalang ang nawala dahil wala kang kwenta!" sigaw nya sakin at pinagsasampal ako. Umiiyak na ako dahil sa sobrang sakit. Wala na akong pake sa itsura ko, palihim akong nagdasal kay Lord na sana tulungan nya akong maka alis dito dahil hirap na hirap na ako.

Kaya pala galit na galit sila sakin dahil hindi nila ako tunay na kapatid, medyo natawa ako sa isipang iyon ngunit hindi ko magawang ngumiti dahil sa kakasampal sakin ni Ate. Puro bugbog na ang katawan ko dahil sa pagpapahirap nila lalo na si Shantal.
"Aww she's crying" asar na sabi ni Shantal at natawa naman silang lahat. Iniangat ni Shantal ang aking muka dahilan upang magtama ang paningin namin "You look horrible right now, Trixie. Alam mo ba bakit hindi ka pa namin pinapatay?" tanong nya at bahagya akong umiling "Dahil masarap ka pang paglaruan HAHAHAHHAHAHAHA" sabi nya saka muli akong nilunod. Hingal na hingal naman ako pagka ahon.
"H-hindi k-ko n-na ka-kaya" sambit ko kahit nahihirapan na muli naman silang tumawa na parang demonyo.
Asan ka na ba, Alexis? Bakit napakatagal mo naman akong hanapin! gusto ko yan isigaw kaso wala na akong boses at nanghihina na rin ako.

Save me, Alexis because I really don't know what happened to me after this.

Alexis' POV

Apat na araw na kaming naghahanap nila Brianna at Rohan kay Trixie halos lahat kami ay walang tulog kakahanap kung nasaan sya. Pinatulong ko na rin sila Mommy at Daddy ganun din si Alesander. Pinapanalangin ko ngayon na sana ay buhay pa sya. Dahil nanginginig na ako sa sobrang galit!

"Sa tingin mo ba Alexis, mahahanap pa natin si Trixie? It's been 4 days!" naluluhang sambit ni Brianna
"Gagawin natin lahat please wag tayong sumuko" sabi ko at hinawakan naman ni Mom ang kamay ko
"May sakit sya sa puso, Alexis! Hindi ko mapapatawad yang bruha mong ex at mga kapatid nyang kupal pag may nangyaring masama kay Trixie!" galit na sigaw ni Brianna na kahit ako ay gusto na silang saktan. TANGINA! NASAN NA BA KASI SILA?! SAN NILA DINALA SI TRIXIE!

Lumapit si Rohan sa mga investigators at nalungkot kami dahil wala pang lead at kasalukuyan nila itong hinahanap.
"Mukang ayaw talaga nilang magpakita ah" galit na sambit ni Rohan
"Mga tangina nila! Hindi na sila naawa kay Trixie?! May sakit na yung tao kinidnap pa!" galit na sigaw ni Alesander
"I'll make sure that they gonna pay for this! Siguraduhin nilang hindi pa patay si Trixie!" sabi ko at sakto namang lumapit yung mga tauhan ng FBI.

"Natagpuan na namin ang lungga nila, puntahan na ba natin?" tanong nya at agad naman kaming sumakay sa van lahat.
Habang papalayo ay padilim ng padilim ang tinatahak naming daan. Ngunit tumigil kami sa hindi kalayuan at nakita namin ang isang bahay.
"Yan ang warehouse nila, abandonado na yan. Team tara, palibutan natin ang bahay habang walang bantay sa labas. Sir, Ma'am mauuna po kami" sabi nila samin at nauna na silang lumabas. Nilabas ko naman ang dalawa kong baril ganun din si Rohan at Alesander. Nagpaiwan nalang sa sasakyan si Brianna at ang mga magulang namin ni Alesander.
Pagdating sa warehouse ay nag iingat kami sa bawat kilos namin, palinga linga kami sa paligid habang papasok.
Sa hindi kalayuan ay natanaw ko si Trixie at halos maiyak ako sa kanyang pangangatawan. Ang laki ng pinayat nya!

Tangina nyo!!!!!!!!

*A/N
-hehe sorry guys kung hindi masyadong maganda HAHABAHAHHAH. Feel free to bash pero wag personalan.