عند ياسين ومليكه
ياسين: ليه
مليكه: فى حاله لازم اشوفها بكرة
ادم: اسر
مليكه: ايوة
ادم بغيره: اتعاملى مع الولد معامله عاديه عشان ابوه بيفكر فيكى تفكير مش حلو
مليكه: انت عرفت ازاى.
ادم: نظراته
مليكه: تمام
ياسين وهو يميل على ادم: شايفك مهتم اوى
ادم: عادى بنت عمى برضو
ياسين: هعمل نفسى مصدق
______________________________________
عند زيدان
نزل زيدان من السياره بسرعه
حمل الفتاه وانطلق الى المشفى
وصل زيدان بسرعه
زيدان: دكتور بسرعه
اتى الممرضين واخذه الفتاه
مرت 3 ساعات
زيدان بقلق: هما اتاخروا ليه
فى نفس الدقيقه اتفتح الباب
زيدان: هى كويسه
الدكتور: فى شرخ فى الجمجمه وكدمات فى جسمها
زيدان: هى هتفوق امتى
الدكتور: هننقلها فى اوضه عاديه وهتفوف كمان ساعتين
جلس زيدان على الكرسى :كنت ناقص انا
تنهد بضيق ونزل على يدفع تكاليف المستشفى
كان على وشك الصعود لكنه تذكر انه ليس لديها ملابس
ذهب الى شراء ملابس
خرج من المشفى
ركب سيارته
زيدان: هلاقى محلات فاتحه فين دلوقتى
اخذ يتجول فى المدينه حتى راى محل ملابس مفتوح ذهب واحضر ملابس لها ورجع الى المشفى
الدكتور بتوجس : المريضه فاقت بس
زيدان: مالها
الدكتور: فقدت الذاكره
زيدان : ازاى يعنى
الدكتور : هى مش فاكره اى حاجه غير انها عندها 9 سنين واسمها ليليان
زيدان: وده من ايه
الدكتور: اتعرضت لضعط نفسى فالمخ عمل كده عشان تهرب من الواقع
زيدان: تمام اتفضل انت
دخل زيدان وجدها جالسه على السرير وتنظر حولها باندهاش وعندما راته صرخت بحماس
ليليان: بابا
زيدان بصدمه: بابا
____________________________________
عند فريده
كانت تذاكر بعدما جعلت لمار تشرح لها الجزء الذى لم تفهمه
لكنها شردت فيما حدث
Flash Back
كانت صاعده الى غرفتها عندما تم سحبها الى احد الغرف
الشخص : انا هشيل ايدى بش اوعى تصرخى
اومات له فابعد يده
فريده: ايه يا فارس هزار البوابين ده وبعدين ابعد عنى عشان حرام
فارس: وحشتينى اوى
فريده: ماشى ابعد بقى
فارس: انا خلصت مهمه صعبه جدا
فريده: شطور ابعد بقى يا فارس
فارس: شطور كده حاف
فريده: بالجبنه ابعد
فارس: عايز جايزه
فريده: عايز ايه يعن....
قبلها فارس بحب ولهفه وشوق كبيرين
فارس: انا عارف ان كده حرام بس انا خلاص معتش قادر انا هطلبك من جدو بكره قبل خدها وقال انا اسف وخرج من الغرفه
Back
فريده : انا بحبك اوى يا فارس
______________________________________
الساعه السابعه صباحا
فى الشركه
رن هاتف مليكه
مليكه: الو. ازيك يا نسرين
نسرين: الحمد الله يا دكتوره استاذ وليد رن واستاذن ان هو مش هيعرف يجى انهاردة
مليكه: تمام حطى التحليل فى المكتب واقفليه عشان انا مش هاجى انهارداة
نسرين: تمام
ياسين: مين؟
مليكه: الممرضه بتقولى ان اسر مش جاى انهاردة
ياسين: انتى مش هتروحى المستشفى
مليكه: ايوه تعالى نروح ننام ونيجى على الساعه 2 كده
ياسين: اشطا ثم تابع : انتى خلصتى ايه
مليكه: المطعم والفندق اتبقى الملاهى
ياسين: حلوين اوى
مليكه: صحى الكائن ده على ما اروح اغير هدومى
ياسين: تقريبا مش هيروح الشغل انهاردا فممكن يجى معانا
مليكه: ماشى
