Bambaşka Hayatlar, Aynı Aşk ve Dönülemeyen Kararlar

Dönülemeyen Yollar-1/Bölüm 7

Asi bir an da kolunu çekti ve senin burada ne işin var dedi.

'Yapma Asi, o bebeğin ne suçu var.'

.......

2 Hafta Önce

Neslihan Soysalan'ın son 15 günü tam karşısında arkadaşları ile kafede oturup sohbet eden kızın her adımı takip etmekle meşguldu. İkizlerini bulduğuna emindi ama adımlarını nasıl atacağı konusunda kararsızdı. Çağla ve Alaz çok güzel büyümüşlerdi, yurttaki ilk zamanşarı zorlu bir şekilde geçse de onları çok seven bir anne babaya sahip olmuşlardı, Neslihan bu durumu birazda olsa kıskanıyordu hatta, kendisini tanımayan ikizleri başkasını anne olarak kabul etmiş ve onu çok sevmişlerdi.Neslihan zorlu geçen 15 gününü düşündü tekrar, Çağla ve Alaz'dan DNA örneği alma süreci, kaldıkları yurda ulaşması ve her şeyi en ince ayrıntısına kadar öğrenmesi oldukça yıpratıcı olmuştu. Alaz'ın polis olması ve ulaşılan bilgilerin bu yüzden farklı şekilde gelmesi de cabasıydı...

Alaz... Oğlu bir şeylerin peşindeydi ve bu olayların Zafer Demirhan ve kirli oyunları ile kesinlikle bir bağlantısı olduğunu biliyordu. Serhan'ın özellikle uzak durmaya çalışması ve Metin Arkan yüzünden sürekli arada kalması da bu tahminlerini daha da güçlü hale getiriyordu. Oğluna yardım etmesi gerekiyordu ama bunu nasıl yapacağı konusunda en ufak bir fikri bile yoktu.

Serhan'a anlatmam lazım diye düşünüyordu günlerdir, ancak yardım edebilir oğluna...

...

Serhan Soysalan karısına anlamaya çalışır gibi bakıyordu, günlerdir aynı ifade vardı yüzünde ama bir türlü kelimeler ağzından çıkmıyordu. Onu bu kadar arafta bırakan olayı tahmin ediyordu ama karısını sıkmakta istemiyordu. Günler süren beklemenin ardından artık dayanamadı ve içini döktü,

'Sevgilim sorun nedir? Bana bir şeyler anlatmak istiyorsun farkındayım, lütfen anlat seni bu kadar düşündüren ve üzen olay ne?' dedi.

Neslihan artık konuşması gerektiğinin farkındaydı, Serhan ona yardım ederdi, Serhan Alaz'a yardım edebilecek tek kişiydi şu anda.

'Serhan, ben... Ben buldum, onları buldum Serhan...' Kelimeler boğazına düğümleniyordu, tek seferde anlatamıyordu yılların ağır yükünü.

Serhan karısına sarıldı ve derin bir nefes aldı,

'Biliyorum sevgilim, Alaz ve Çağla'yı bulduk biliyorum. Seninle beraber ben de araştırıyordum. Alaz'ın polis olduğunu da bir operasyon için burada olduğunu da biliyorum.' dedi.

Neslihan bir anda Serhan'dan uzaklaşıp direk gözlerinin içine baktı. Bir şok dalgası bütün vücudunu kapladı, kendine geldiği an da ise konuşmaya başladı.

'Sen... nasıl? Sen de şüphelendin dimi yemekte, ikimize çok benziyor Serhan hem sana hem de bana. Bir de Çağla'yı gör, gözleri direk sen Serhan aklımı kaçıracaktım onu gördüm ilk an da.'

Serhan karısının yüzünü ellerinin arasına alıp gözyaşlarını sildi.

'Biliyorum Neslihan, dayanamadım gidip gördüm gizlice, ikizlerimiz bize çok benziyor ve bu durum için mutluyum çünkü bu sayede ben de şüphelenip araştırmaya başladım. Alaz, onun tepkileri ve dış görünüşü kesinlikle ilk fitili ateşledi ben de. Sonra senin de araştırdığını öğrendim ama her ihtimale karşı sessizce ilerledim ben de. Sonra senin öğrendiklerini de ben de öğrendim işte.'

'Alaz polis Serhan ve bir şeylerin peşinde.'

'Biliyorum, oğlum neyin peşindeyse onu bulacak ve başarılı olacak. Bundan sonra en büyük amacım bu, sonra da gidip onunla ve kızımız ile konuşacağız.'