Bambaşka Hayatlar, Aynı Aşk ve Dönülemeyen Kararlar

Yalanlar, Planlar ve Gerçek Aşk-2/Bölüm 15

Selam,
Yeni ve oldukça uzun bir bölüm ile sizlerleyim. Bölüm içerisinde +18 sahneler mevcuttur yani rahatsız olan arkadaşların buna göre okuması gerekiyor...
Çiftimiz için oldukça güzel bir bölüm oldu bence, yorumlarınızı burada yazmanızı bekliyorum.
Şimdiden iyi okumalar...
Çok öptüm 😘
.....

Nefes almak ne demekti? İnsan kalbi acırken, özlem ve endişe ile göğsü sıkışırken de nefes alıyordu değil mi? Asi nefes alamıyordu... Diğer insanlar belki devam edebiliyordu....Alaz zaten yarın dönecek diyordu herkes ve devam edebiliyordu ama Asi yapamıyordu... Aşkı ve endişesi içinde en derinlerine bile dokunuyordu... İkizleri o endişelendikçe içinde huzursuzca hareket ediyorlardı... 5 ayları da doluyordu artık, büyümüşlerdi ve Asi ne hissederse onlar da hissediyordu, belki eskiden olduğundan daha da fazla hem de... Asi sakin kalmaya çalıştı ve derin birkaç nefes aldı, bebekleri hareket etmeyi yavaş yavaş bırakmıştı sanki... Her şey birbirine bağlıydı işte, Alaz iyi ve yanındaysa Asi de iyiydi, huzurluydu. Alaz yanında değilse Asi mutsuzdu, huzursuzdu... Asi böyle hissettiği için ikizleri de huzursuzdu ve tekrar kendisini sakinleştirene kadar da hareket etmeye devam ediyorlardı. Asi düşünmemeye çalışıyordu çünkü düşündükçe daha da üzülüyordu... İsim bile düşünememişlerdi daha doğacak bebekleri için, Alaz onlara vitamin 1 ve vitamin 2 diyordu... Bu düşünce ile Asi'nin yüzünde bir gülümseme oluştu, Alaz'a göre onlar hala portakalda vitaminlermiş çünkü... Asi'nin gözünden bir damla yaş aktı... Diğer tanımlar umrunda bile değildi, Asi Alaz olmadan nefes alamıyordu işte, içine çektiği her hava sanki daha da yakıyordu ciğerlerini, böyle hissediyordu.

...

Asi hastane koridorunda beklemeye devam ediyordu... Endişeliydi...Endişesini kontrol altında tutmaya çalışıyordu, yanında Alaz'ın annesi Mehtap Hanım ve Çağla vardı. Randevu saatinden erken geldikleri için süre geçtikçe daha da gergin bir bekleyiş olmuştu Asi için, zaman geçtikçe tedirginlik ve stres seviyesi de artmıştı... İkizlerinin iyi olduğunu biliyordu, hissediyordu bunu ama düşük riski devam ediyor mu diye bir korku vardı içinde ve onu asla bastıramıyordu. Üstüne bir de Alaz dün Urfa'ya görev yeri belgelerini onaylamaya gitmişti. Asi onun için de aşırı gergindi, Alaz çok tehlikeli bir sınır ötesi görevine gitmek üzereydi ve Asi bunu hiç istemiyordu. Bunları düşündükçe de içine dolan korku daha da koyulaşıyordu ve dayanılması zor bir hal alıyordu. Asi hiç istemiyordu bu görevi, neden 1 ay kalması gerektiğini anlayamıyordu bir türlü. Alaz eş durumu nedeniyle döneceğim diyordu Asi'ye ama evli olmadıkları gerçeği de vardı aynı zamanda, Asi Alaz'dan herhangi bir evlilik teklifi almamıştı, Asi Alaz'dan evlilik ile ilgili bir ima cümlesi bile duymamıştı...

Bu düşünceler ile beklemeye devam ederken bir anda telefonu çaldı Asi'nin, Alaz dün gitmeden iletişimde kalabilsinler diye Asi'ye yeni bir telefon almıştı... Hemen açtı telefonunu,

'Sevgilim, ne yaptınız? Hastaneye geçtiniz mi? Daha randevu saatine var ama merak ettim sizi.'

'Geçtik Alaz, beliyoruz işte...Dediğin gibi randevu saatine var daha.'

'Sesin neden böyle geliyor Asim, ne oldu?'

Asi ayağa kalkıp koridorda yürümeye başlamıştı, üzerinde karnını iyice belli eden dökümlü ve dizinin üstünde biten bir elbise vardı. Kilo almaya başladığını iyice fark etmeye başlamıştı...

Bu sabah uyanıpta Alaz'ı yanında bulamayınca bir ağlama krizi ile baş etmek zorunda kalmıştı. Bir saat süren ağlama nöbeti sonrası kendini banyoya atmış ve değişen vücudunu izlemişti bir süre, bebekleri ikiz olduğu için normalden fazla kilo alıyordu, onlar iyi olduğu sürece bu durumdan şikayetçi de değildi Asi ama eğer evleneceklerse istediği gelinliğe giremeyeceği gerçeği ise biraz üzmüştü onu... Asi sabah yaşadıklarını düşünmeye dalmışken bir anda Alaz'ın sesi ile kendine geldi tekrar.