Bambaşka Hayatlar, Aynı Aşk ve Dönülemeyen Kararlar

Dönülemeyen Yollar-3/ Bölüm 9

Selam kızlar,
Aksiyon dolu bir akşamdan sonra yeni bölümü sizin için bırakıyorum.
Beynimin etini yiyen arkadaşlarım ve fandomdan güzel insanlara selam olsun.

İyi okumalar 😘
....

Alaz kendisine gelmeye başladığında bir yatakta yattığını anladı. Gözlerini açtığı zaman hemen yanındaki sandalyede uyuyan Neslihan Soysalan'ı gördü, etrafa bakmaya devam ettiğinde ise koltukta yatan Rüya'yı ve hemen yanındaki yatakta yatan Serhan Soysalan'ı fark etti. Neler oluyordu böyle, neden buradaydı ve Serhan Soysalan neden bir sürü kabloya bağlanmıştı, Asi nerde diye düşünmeye başladığı an görüntüler yavaş yavaş zihninde tekrarlanmaya başladı. Nefesi kesildi bir anda Alaz'ın...Asi...Asi'yi almışlardı. Hemen yatakta doğruldu ve kolundaki serumu çıkarıp yataktan kalktı. Başta bir başı dönse de durmadı ve ilerisinde bulunana dolabı açarak kıyafetlerini aradı, gömleği tamamen kan içindeydi, pantolonunu ve yine dolapta bulduğu beyaz bir tişörtü alarak tuvalete geçti. Üstünü giydikten sonra yüzünü yıkadı, aynadaki yansıması buz gibiydi. Rengi çok soluktu ama umursamadı, Asi...Asi'yi bulmalıydı.

Odadan çıkmak için kapıyı açtığı an sözde annesi Neslihan Soysalan uyandı ve koridorda ona yetişerek,

'Nereye gidiyorsun Alaz. Vuruldun sen ve çok kan kaybettin, kendine gelmen için 2 ünite kan takviye edildi sana. Dinlenmelisin' dedi

'Asi..Asi'yi bulmam lazım, Elif.. oğlunuz yani Ali... onları bulmam lazım.'

Neslihan yaklaşık 6/7 saat önce ikizlerini kaybettiği günden sonra yaşadığı belki de ikinci en kötü günü yaşamıştı. Alaz gözlerinin önünde vurulmuş, Ali kaçırılmış ve kocası kalp krizi geçirmişti. Hala nasıl ayakta kalabildiğine kendisi bile şaşırıyordu ama Alaz için buna mecbur olduğunu biliyordu. Yaşadıkları olaylar sonucu Alaz'ın gerçek ailesini tanığını/bildiğini zaten anlamıştı. Asi ile aralarında da birşeyler vardı, gerçek bir şeyler. Oğlu bilinci kapanıncaya kadar kızın elini bırakmamıştı. Alaz bayılınca Asi zorla alınıp oğlu ve Elif Demirhan ile beraber götürülmüştü. Kız gözden uzaklaşana kadar sadece Alaz diye bağırmıştı. Neslihan ikinci kez oğlunu kaybetme ihtimalini yaşamıştı, artık kartlarını açık oynaması gerektiğini biliyordu. Serhan'da anlamıştı bunu da biliyordu.

'Abin Asi'yi korur Alaz korkma, bulacağız onları. Polis ayrı, bizim dedektifler ayrı, Zaferin adamları ayrı arıyor. Böyle insanlar para söz konusu ise asla işlerini şansa bırakmaz dediler. Onşarı bulup kurtaracağız. Asi'yi, çocukluk arkadaşın Elif'i ve abini. Beni şu an bu ayakta tutuyor.'

Alaz şok olmuştu, her şeyi biliyordu. Neslihan Soysalan her şeyi biliyordu, Alaz arkasını dönüp gitmek istedi tam yürümeye başlıyordu ki kadın tekrar konuşmaya başladı,

'Baban iyi Alaz, küçük bir kalp krizi geçirdi. Onun içinde zordu, oğlunun vurulması diğer çocuklarının başına silah dayanması... Neyse ki Çağla İstanbul'da...Buna şükrediyorum.'

'Yeter! Yeter Neslihan Hanım, tamam her şeyi öğrenmişsiniz anladım. Ne yaptığımı neden burada olduğumu da biliyorsunuz belli, bırakın işimi yapayım. Benim bir tane babam var, sizin o aile dostu dediğiniz adamın öldürdüğü, kahraman bir polisti. Başka baba aramıyorum kendime, beni rahat bırakın yani... Kafanızda ne var bilmiyorum ama ben yokum  bunu baştan konuşalım. Amacım sadece babamın katilinin kim olduğunu bulmak. Asi olayını da anlamışsınız ona da tamam ve Elif evet çocukluk arkadaşım, can dostum. İkisini ve sizin kıymetli oğlunuzu kurtarmadan durmayacağım. Merak etmeyin. Şimdi bırakın gideyim, ucunda ölüm olsa da beni durduramazsınız... Asi... Yoluma çıkmayın, hiçbiriniz.'

Alaz arkasına bile bakmadan ilerliyordu, Neslihan'ın sesini duyunca da durmadı ve ilerlemeye devam etti.

'Senden vazgeçmem oğlum, hiçbir zaman vazgeçmedim. Öldüğüne hiçbir zaman inanmadım. Ne senin ne de ikizinin. Baban ve ben sizin için hep bir adım arkanızda olacağız.'