𝐀𝐑𝐄 𝐘𝐎𝐔 𝐒𝐔𝐑𝐄? | 𝐲𝐨𝐨𝐧𝐤𝐨𝐨𝐤.

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝟒. 𝐇𝐮𝐬𝐡.

Sahi neydi beni sana çeken?
Bir avuç kum gibi akıp giden,
Ömrümün her saniyesi,
Göğsümden uçup gider iken?

Sabah ellerimi havaya kaldırıp bir süre yatağımda izlemiştim. Rüyada gibi hissediyordum. Sorunlu giden hiçbir şey yoktu.
Yaşıyordum, yaşadıklarım gerçekti. Onu arabasıyla giderken izleyip sonrasında motorla dönmüş, yolda her saniyem onu düşünerek geçmişti.

Şimdiyse oturmuş, masada dönen aile kavgasını dinlemeden kahvaltımı yapıyordum. Amcam ve halam gelir eşitsizliği konusunda tartışırken eşlerin de dahil olması üzerine kaos hakim olmuştu.

Masanın yanına bıraktığım çantamı alarak kalkarken gülümseyerek eğilmiş herkesin arkamdan tonla laf söylemesini, terbiyesiz olduğumu dile getirmelerini görmezden gelerek motoruma binip okula doğru yol almıştım.

Üniversite kampüsüne vardığımda yavaşça motoru park ederek inmiş, binama doğru yol almıştım. İçeri girdiğim anda adımı haykırarak bağıran ve bana doğru koşan sarı boyalı saçlı cüceyi gördüğüm anda istikametimi ters yöne doğru çevirerek ondan uzaklaşmaya çalışsam da en sonunda sırtıma atlayıp beni yere devirmeye kalkmış, onu sırtlayarak gülerken yere indirmiştim yavaşça.

sabaha karşı okul öncesi:

Jjeongguk:
JİMİN
ÇİMENŞŞŞGHHHİİİG
BİZ
BEN VE TAEHYUNG YANİ
ŞEY
BERABER OLDUK.
✓✓

PARK JİMİN:
NE
....
TAE Mİ
BİZİM TAE
NE DİYON LAN
NE ARA ULAN
HANGİNİZ ÜSTTEYDİ
JEON
JEONGGUK
BANA BAK LAN
✓
LAN İNTERNETİN NİYE KAPALI
ULAN OROSPU TAVUK
OKULA GEL BAK NAPICAM SANA
✓

●●●

"Sen nasıl bana görüldü bile atmazsın?!"

Onu yere atarcasına bırakıp gülerek telefonumu gösterdim. Muzip bir sırıtış yüzümdeyken konuşmuştum.

"Telefonumun şarjı bitmişti, şarj etmeye vakit bulamadım malum."

Ağzını açıp eliyle kapatarak şok olmuş ifadesi yapan dostuma gülerek bakarken ilk kez bu kadar mutlu olmuştum.

Konuşa konuşa sınıflara giderken bana yeniden dedikodu bombardımanı yapan Jimin'i bu sefer dinleyecek kadar enerji doluydum.

Öğle arasına çıktığımızda öncelikli olarak binicilik kıyafetlerimizi giymiştik, kulüp odalarındaki birkaç ön sevişmeye seyirci kalmak istemiyordum.

Kafeye giderken karşımda gördüğüm Taehyung, beni baştan aşağı süzerken yanımızda durmuştu.

"Selam biniciler. Mükemmelliğinizi konuşturmak adına mı erkenden giyindiniz?"

Jimin Taehyung'a bir süre bakıp kafasıyla selamlayarak uzaklaşırken bizi yalnız bırakmak istemesinin inceliği karşısında ufak bir tebessüm yayılmıştı dudaklarıma.

"Bilemiyorum, belki de sadece sana göstermek istemişimdir. Gözlerimizin kavuşamadığı her an bana ızdırap geliyor."

Anlık itirafım sonrası başımı çevirip etrafa kısa bir bakış atarken insanların bizi izlediğini fark etmemiş değildim.