အာဏာရှင်၏ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်

chapter 13

Chapter 13
June 13, 2024
💮Chapter 13

ဝမ်ချီက ရှစ်ယဲ့မှာ ရွယ်ကွေ့နှင့် အခြားလူများ ရှိနေခြင်းကို မပျော်ရွှင်သဖြင့် လက်ရှိအခြေအနေကို အသုံးချခြင်း ဖြစ်သည်ဟု သံသယဝင်လာသည်။ သို့သော် အခြားနည်းဖြင့် စဉ်းစားကြည့်ပါက အနာဂတ်တွင် သက်ဦးဆံပိုင်ဘုရင် ဖြစ်လာမည့် ရှစ်ယဲ့က သူလုပ်ချင်သည်ကိုသာ အမြဲပြုလုပ်လေ့ရှိ၏။ မင်းကြီးကိုယ်တိုင်ပင် သူ့အား မထိန်းချုပ်နိုင်ချေ။ သူက တစ်စုံတစ်ဦးကို သတ်ချင်လျှင် သတ်လိုက်မှာဖြစ်သည်။ တစ်စုံတစ်ဦးကို သတ်ရန် အကြောင်းပြချက်များ ရှာဖွေနေလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

သို့သော် ဤသည်က အရေးမကြီးပေ။

ရွယ်ကွေ့နှင့် အခြားလူများသာ အသတ်ခံလိုက်ရပါက အရှေ့နန်းတော်ရှိ လူအမြောက်အများက သူ့အပေါ် အပြစ်တင်လာကြလိမ့်မည်။ အဆုံးသတ်တွင် ရွယ်ရှန်း၏ သေဆုံးမှုသည်လည်း သူနှင့် သက်ဆိုင်သည်ဟု ယူဆကြမည်ပင်။

ဝမ်ချီက ရှေးခေတ်မှ လူမဟုတ်ပေ။ သူက လူသတ်ခြင်းမှာ ဥပဒေနှင့်မညီဟု ကလေးဘဝကတည်းက သိခဲ့ရသော နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစုမှ လာရောက်ခဲ့သူဖြစ်၏။ အနာဂတ်တွင် လက်ရှိခေတ်၏ ဥပဒေများနှင့် လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်သွားနိုင်ချေ ရှိသော်ငြား သူ့ကျောပေါ်၌ အသက်များစွာကို ထမ်းပိုးကာ ခရီးမဆက်လိုပေ။

မိန်းမစိုးကျိုး ထွက်ခွာသွားသည်ကို ဝမ်ချီ တွေ့နေရ၏။

ဝမ်ချီ အံကြိတ်လိုက်သည်။ သူက လှိုင်းထန်နေသော နှလုံးသားဖြင့် မြေပေါ်သို့ ဒူးထောက်ချလိုက်၏။

“အရှင့်သား … အရှင့်သားရဲ့ အကူအညီအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်မျိုး သခင်လေးရွယ်နဲ့ တစ်ခါ တွေ့ဖူးပါတယ် … သခင်လေးရွယ်သာ ကျွန်တော်မျိုးကြောင့် အသက်ဆုံးရှုံးသွားခဲ့ရရင် သူ့အတွက် ကျွန်တော် လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရပါလိမ့်မယ် … ဒီတော့ သခင်လေးရွယ်နဲ့ တခြားလူတွေကို အသက်ချမ်းသာပေးဖို့ အတင့်ရဲပြီး တောင်းဆိုချင်ပါတယ်…” 

ထိုစကားများ ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် မိန်းမစိုးကျိုးက အိမ်ရှေ့စံ၏အဖြေကို စောင့်ဆိုင်းနေသကဲ့သို့ ရပ်လိုက်သည်။