chapter 17

1.3K 169 0
                                    

Chapter 17
June 13, 2024
💮Chapter 17

သခင်ရင်းက သံသယဖြင့် အိုး ဟု ရေရွတ်လိုက်သည်။

“မင်းမှာ နည်းလမ်းရှိတာလား …”

ဝမ်ချီက ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ စတုရန်းပုံ ခေါက်ထားသည့် စက္ကူခေါက်အား အင်္ကျီလက်အတွင်းမှ ထုတ်လိုက်၏။ သူက လက်ချောင်းများဖြင့် စာရွက်ခေါက်ကို သခင်ရင်းရှေ့သို့ တွန်းပေးလိုက်ပြီးနောက် ဖတ်စေချင်သည့် လက်ဟန် လုပ်ပြလိုက်၏။ 

သခင်ရင်းက ဝမ်ချီ ပြင်ဆင်လာလိမ့်မည်ဟု မထင်ခဲ့ပေ။ သူက ဝမ်ချီအား တစ်ချက်ကြည့်ကာ အံအားသင့်မှုကို ဖုံးကွယ်လျက် စက္ကူခေါက်ကိုယူ၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက်၏။

နောက်တစ်စက္ကန့်၌ပင် သူ့အမူအရာတစ်ခုလုံး တောင့်ခဲသွားကာ ဝမ်ချီအား ကြည့်လိုက်မိတော့သည်။

ဝမ်ချီက သခင်ရင်း၏ အတွေးကို သတိပြုမိဟန်ဖြင့် ရှက်ရွံ့စွာ ခေါင်းကုတ်လိုက်၏။

“သခင်ရင်း … ကျွန်တော့်ရဲ့ စုတ်ချာတဲ့ လက်ရေးကြောင့် ရယ်စေမိပါပြီ ...”

သခင်ရင်း၏ အကြည့်က စက္ကူပေါ်ကျရောက်သွား၏။

စာရွက်တစ်ခုလုံး မင်စက်ကလေးများ သီးနေသည်။ ဝမ်ချီက လက်ရေးလှရေးရာ၌ မကျွမ်းကျင်သည်မှာ ထင်ရှား၏။ သခင်ရင်းက သေးငယ်၍ ဘက်မညီသော စာလုံးများကို ကြိုးစားဖတ်နေရရှာသည်။

သို့သော် ခဏအကြာ၌ သခင်ရင်း၏ အမူအရာက အလေးအနက်ဖြစ်လာကာ မှင်တက်သည့်ဟန် ဖြစ်လာ၏။ သူက တစ်စုံတစ်ခုကို တွေးတောနေပုံဖြင့် မျက်ခုံးများကို ကြုတ်ကာ ဝမ်ချီအား အထိတ်တလန့် ကြည့်လာသည်။

ဝမ်ချီက စုတ်တံကို အသုံးမပြုနိုင်သဖြင့် စွမ်းအင်ချွေတာသည့်အားဖြင့် စာလုံးရေ ငါးရာပတ်လည်သာ အကျဉ်းချုပ်ရေးသားထားလေသည်။

သို့သော် သခင်ရင်းက အဆိုပါ စာလုံးငါးရာကျော်ကို ဖတ်ရှုရန် နာရီဝက်ခန့် အချိန်ယူခဲ့ရ၏။

အဆိုပါ နာရီဝက်အတွင်း ပျင်းရိနေသော ဝမ်ချီက အချိုမုန့်ပန်းကန် တော်တော်များများနှင့် လက်ဖက်ရည်ငါးခွက်ခန့် သောက်သုံးပြီးပြီဖြစ်၏။

အာဏာရှင်၏ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်Where stories live. Discover now