chapter 25

1K 158 1
                                    

Chapter 25
June 13, 2024
💮Chapter 25

သူက ဦးဆောင်သည့် ငှက်အား ပစ်မချလိုပေ။

အမယ် … ဒီလိုဆိုရင် ငါက အိမ်ရှေ့စံနဲ့လည်း နေ့တိုင်းလိုလို သွားတွေ့ရသေးတယ် … ပြီးတော့ မင်းကြီးနဲ့ အိမ်ရှေ့စံဆီက ဆုလာဘ်တွေလည်း ရသေးတယ်ဆိုတော့ ငါကသာ အရှေ့နန်းတော်ရဲ့ အကြီးဆုံးငှက်ကြီးမဟုတ်ဘူးလား…

ဝမ်ချီက ညင်သာစွာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

အဆုံးသတ်တွင် ဝမ်ချီက ယောထောင်အား ရွှေဖရဲစေ့များကို ပြန်ယူသွားစေသည်။ ၎င်းတို့အား ရောင်းချ၍ မဖြစ်နိုင်သလို လက်ဆောင်ပေး၍လည်း မရရာ အခန်းလွတ်ထဲတွင် အမှတ်တရပစ္စည်းအဖြစ် သိမ်းဆည်းထားသည်က ပို၍သင့်တော်၏။

မင်းကြီး၏ ဆုလာဘ်များနှင့်တကွ မိန်းမစိုးများ၊ နန်းတွင်းသူများ ရောက်ရှိလာခြင်းက အရှေ့နန်းတော်တစ်ခုလုံးကို ထိတ်လန့်သွားစေမည်ပင်။ ထိုညတွင် ပျောက်နေသည့် ဖင်အန်းက အတင်းများစွာနှင့် ပြန်ရောက်လာခဲ့၏။

“သခင်လေးဝမ် … ဒီရက်ပိုင်း ဂရုစိုက်သင့်ပါတယ် ...”

ဖင်အန်းက စိတ်ပူနေဟန်ဖြင့် ဆိုသည်။

“ဒီနေ့ မင်းကြီး ဆုလာဘ်ချီးမြှင့်တဲ့သတင်းက အရှေ့နန်းတော်တစ်ခုလုံး ပျံ့နှံ့သွားပါပြီ … ဒီတော့ အခုကစပြီး လူတွေက သခင်လေးကို မျက်လုံးနီတွေနဲ့ ကြည့်လာကြတော့မှာ … သခင်လေး ဒီရက်ပိုင်း ဝါးပလွေအိမ်တော်ကနေ ခြေတစ်လှမ်းတောင် မထွက်တာ ကောင်းပါလိမ့်မယ် ...”

ဝမ်ချီက ယောထောင် ပြုလုပ်ပေးသည့် ရနံ့ချိုချိုရှိသော ပင်လုံးကြိုင်ပန်းကိတ်ကို တစ်ကိုက်စားကာ ဖင်အန်းအား ကြည့်လိုက်သည်။ ဖင်အန်းက ခေါင်းအနည်းငယ် ငုံ့ထား၏။ သူ့မျက်နှာထက်ရှိ စိုးရိမ်ဟန်အမူအရာက အတုအယောင် ဖြစ်ဟန်မတူချေ။

“ဟုတ်တယ် ...”

ဝမ်ချီက ဖင်အန်း၏ စကားကို ပြန်မဖြေပဲ မေးလိုက်သည်။

“ရွယ်ကွေ့အကြောင်း ဘာကြားလဲ …”

“ဒီအစေခံက တချို့တော့ ကြားခဲ့ပါတယ် … ”

အာဏာရှင်၏ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်Where stories live. Discover now