chapter 15

1.6K 193 8
                                    

Chapter 15
June 13, 2024
💮Chapter 15

ဝမ်ချီက အလျင်စလို ပြေးသွားခဲ့ပြီး ဝမ်ချန်ချင်း၏ စာကြည့်ခန်းသို့ အချိန်တိုအတွင်း ရောက်သွားခဲ့သည်။

တံခါးကို စောင့်ကြပ်နေသည့် အစေခံနှစ်ဦးက အကွာအဝေးတစ်ခုမှ ပြေးလာသည့် ဝမ်ချီအား တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့က ချက်ချင်း အော်ပြောလိုက်၏။

“အကြီးဆုံးသခင်လေး … ပြန်လာပါပြီ ...”

ဝမ်ချီက သူတို့နှစ်ဦးကို သေချာကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသူတို့က ဝမ်ချန်ချင်းအပါးတွင် ခစားခြင်းဖြစ်ရာ ဝမ်ချီအား သိရှိကြသည့်တိုင် အကြီးဆုံးသခင်လေးဟု ခေါ်ဆိုနေကြခြင်း ဖြစ်၏။ သူတို့နှစ်ဦးက ဝမ်ချန်ချင်း၏ ဦးနှောက်ဆေးခံထားရပုံပင်။

သို့သော် မည်သို့ခေါ်ဆိုသည်က ဝမ်ချီအတွက် အရေးမပါချေ။ သူက ပင့်သက်ရှိုက်ကာ ပြောသည်။

“ငါ့အဖေ ဘယ်မှာလဲ … ”

အစေခံတစ်ဦးက ပြောသည်။

“သခင်ကြီး အခန်းထဲမှာပါ…”

တစ်ဖက်လူ၏ စကားများ ထွက်မလာမီ ဝမ်ချီက ဖြတ်ပြောလိုက်သည်။

“အချိန်ကိုက်ပဲ … ငါသူ့ကို သွားတွေ့လိုက်မယ် ...”

“သခင်လေး … ”

အစေခံက ဝမ်ချီအား တားရန် ကြိုးစားလိုက်သည်။

“သခင်ကြီးက ဧည့်သည်တွေကို လက်ခံတွေ့ဆုံနေပါတယ် … သခင်လေး ဝင်သွားလို့ မရပါဘူး ...”

ဝမ်ချီက သူတို့အား ဂရုမစိုက်ချေ။ သူက ကိုယ်ကိုယိမ်းကာ အစေခံများ၏ ဆန့်ထုတ်လာသည့် လက်များကို ကျွမ်းကျင်စွာ ရှောင်တိမ်းလျက် စာကြည့်ခန်းအတွင်းသို့ ဝင်သွားလေသည်။

“အဖေ … အဖေ … ကျွန်တော် ပြန်ရောက်ပြီ … ”

ဝမ်ချီ ပျော်ရွှင်စွာ အော်လိုက်သည်။

ဝမ်ချီက စာကြည့်ခန်းအတွင်းသို့ တစ်ကြိမ် လာရောက်ဖူးရာ စာကြည့်ခန်း၏ တည်ဆောက်ပုံနှင့် ရင်းနှီးနေပြီဖြစ်သည်။ သူက ပေါ့ပါးသော ပျံလွှားငှက်တစ်ကောင်ပမာ စာကြည့်ခန်းအတွင်းသို့ ကိတ်မုန့်ဘူးကို ကိုင်လျက် ဝင်လာ၏။ အစေခံနှစ်ဦးကမူ သူ့နောက်မှ အလန့်တကြား ပြေးလိုက်လာကြသည်။

အာဏာရှင်၏ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်Where stories live. Discover now