chapter 26

676 127 0
                                    

Chapter 26
June 13, 2024
💮Chapter 26

ဝမ်ချီ အနားသို့ မကပ်လာရသေးမီ ထိုသူများက သူ့အား သတိပြုမိသွားကြ၏။

“သခင်လေးဝမ် … ရောက်လာပြီပဲ … ”

ကျန်းချိုက်ဟွေ့က ဦးဆုံး စကားဆိုလာ၏။ သူမက အနီးရှိ အစေခံကို အမြန်ကူတွဲပေးရန် ပြောလိုက်ပြီး အပြုံးဖြင့် ဆို၏။

“သခင်လေး နေမကောင်းပဲကို … ဘာအတွက်ကြောင့် ထွက်လာရတာလဲ … ”

ဝမ်ချီ့စိတ်ထဲ တွေးလိုက်သည်။

နင့်ကိုမောင်းထုတ်မလို့လေ ...

ခဏအကြာ၌ ကျန်းချိုက်ဟွေ့ကထပ်ပြောပြန်၏။

“သခင်လေးဝမ်က ကျွန်မတို့ကို အပျိုတော်နဲ့ ခေါ်ခိုင်းရင် ရပါတယ် … ကိုယ်တိုင်လာနှုတ်ဆက်စရာ မလိုပါဘူး ...”

ဝမ်ချီ: “…”

ယောဖန်း ခေါင်းငုံ့ကာ ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်၏။

“မျက်နှာအရေထူချက်ကတော့ မပြောရဲတာကို မရှိဘူး ...”

ဝမ်ချီက ကျန်းချိုက်ဟွေ့အလွန် သည်းခံနိုင်လိမ့်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ။ သူက ကျန်းချိုက်ဟွေ့၏ သွေးမရှိသော မျက်နှာကို ကြည့်ကာ ဝတ်ကျေတန်းကျေ မေးလိုက်သည်။

“ကိုယ်လုပ်တော်ကျန်း ဘာများဖြစ်လို့လဲ … ”

ကျန်းချိုက်ဟွေ့က ပြုံးလျက် ခေါင်းယမ်းလိုက်၏။

“နည်းနည်းမူးသွားရုံပါပဲ … အထွေအထူးမဟုတ်ပါဘူး ...”

သို့သော် သူမ စကားဆုံးသည်နှင့် သူမအနီးရှိ နန်းတွင်းသူက ဒေါသတကြီး ပြောတော့သည်။

“သခင်မနဲ့ တခြားသခင်မတွေက သခင်လေးဝမ်ကို ကောင်းမွန်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ လာတွေ့ခဲ့ကြတာပါ … ဒါပေမယ့် သခင်လေးဝမ်က အသိအမှတ်မပြုတဲ့အပြင် အားလုံးကို အကြာကြီး စောင့်စေခဲ့တာလေ … စောင့်နေရလို့သာ မဟုတ်ရင် သခင်မက မေ့လဲသွားမယ်တဲ့လား …”

နန်းတွင်းသူ စကားဆုံးမှသာ ကျန်းချိုက်ဟွေ့က သူမအား မာန်လိုက်သည်။

“လျှိုလီ … တိတ်စမ်း … ”

နန်းတွင်းသူက ပြော၏။

အာဏာရှင်၏ကိုယ်လုပ်တော်အဖြစ်Where stories live. Discover now