බිඳුණු හිත
රෝස ජම්බු සීසන් 2දැක්ක ගමන් සුබෝධි දුවගෙන ආවෙ උඩට. කලබලෙන් ඇවිත් මොකුත් හිතා ගන්න බැරුව වගේ දෙන්නගෙ ම මූණු දිහා මාරුවෙන් මාරුවට බැලුවා. අශාන්ගෙ ඇස් දිහා බලනකොට කොල්ලාට තේරුණා අශාන් අඬලා කියලා. ඉතිං එයා බය වුණා. ආයෙත් හැමදේම මුලට ගිහිං කියලා හිතුවා.
"අත්තම්මා........ අනේ....... අයෙත් බෑ........... අනේ එහෙම කරන්න එපා......... අත්තම්මා......... ප්ලීස් ............ මං......... මං හැමදේ ම කරානෙ............... මං මොකුත් වැරැද්දක් කරේ නෑනෙ......... මට බෑ........ අප්පච්චි නැතුව තවත් බෑ....... අප්පච්චිට බැන්නද ඔයා......... ඇයි ඒ........... එයා වරදක් කරලා නෑ........... අනේ......... මට මේ මොක්..........."
"සුදු අම්මා........ ඇයි මේ කලබල වෙලා...........?"
පැන්න ගමන් අත්තම්මා ළඟ දණ ගහගෙන කියවගෙන කියවගෙන යන කොල්ලා ළඟ නැවිලා අශාන් කතා කළා.
"අප්පච්චි........ අනේ කියන්නකෝ.......... අයෙ ඈත් වෙලා ඉන්න බෑ කියලා කියන්නකෝ........ ඔයාටත් බෑ නේද අප්පච්චි ............ මට වගේම බෑ නේද.......?"
"ඔව් මැණික........ බෑ තමයි........ ඉතිං නැගිටලා මේ පුටුවෙන් වාඩි වෙලා ඉන්නකෝ............."
ඊට පස්සෙ සුබෝධි අත්තම්මා ළඟ පුටුවෙන් වාඩිවුණා. කොල්ලට දැනට ම ඇඬිලා.
"මං කිවුවෙ පුතේ............ මම තමයි මේ කතාවෙ දුෂ්ඨයා..............!"
අත්තම්මා කිවුවෙ යන්තමට හිනාවෙලා. ඒ හිනාව ගොඩක් අසරණ හිනාවක්.
"සුදු අම්මා........... අත්තම්මා මොකුත් කිවුවෙ නෑ..............."
"ඇයි ඔයා ඇඬුවෙ පප්......... මේ....... අප්පච්චි............?"
කොල්ලාට පපා කියලා කියවෙන්න ගියා........... ඒත් එයා අත්තම්මා ඉස්සරහ ඒක කියන්න බය වුණා.............
"මං ඇඬුවෙ නෑ මගෙ වස්තුව.........."
"බොරු.......... දෙන්න ම අඬලා......... ඇයි මට කියන්නැත්තෙ............ මම තවත් අවුරුදු දහයෙ ළමෙක් නෙවෙයි... අත්තම්මා ප්ලීස්............ ඔයා එදත් මට කිසි දෙයක් කිවුවෙ නෑ. ඒත් මං කාලයක් යද්දි හැමදේම දැනගත්තා...."
"මොනා ගැනද සුදූ මේ කියන්නෙ.............?"
"අත්තම්මා........... මං මේ කියන්නෙ......... මං කිවුවෙ............මේ....... එදා............ ඔයා......... අර.......... ඔයා අප්පච්චිට කිවුවෙ මට කතා කරන්න එපා කියලා............."
YOU ARE READING
බිඳුණු හිත ( රෝස ජම්බු සීසන් 2)
Non-Fictionගොඩ කාලයක් බලාගෙන හිටියා අප්පච්චි. ඒත් ඇයි ආයෙමත්.............😥