බිඳුණු හිත ( රෝස ජම්බු සීසන් 2)

11

බිඳුණු හිත
රෝස ජම්බු සීසන් 2

🚫මේ කොටසෙ අතීත මතක සීසන් 1 එකේ තිබ්බෙ නෑ. ඒ නිසා ස්කිප් නොකර කියවන්න.

-----------------------------------------------------------

"අත්තම්මා ප්ලීස්........... මං හිතනවා අත්තම්මා දැනටමත් දන්නවා මම මේ මොකක් ගැනද කතා කරන්නෙ කියලා. අත්තම්මා ආයෙත් අපිට ඈත්වෙලා ඉන්න කියලා කියන්න එපා......... එහෙම ඉන්න බෑ තවත්........."

"පුතේ............ මේ අහන්න.......... මම.........."

"අත්තම්මා අනේ...............!!!"

අත්තම්මාට කතා කරන්න දෙන්නැතුව අශාන් මැදින් පැනලා අත්තම්මා ළඟ දණ ගැහුවා. අශාන්ගෙ අම්මත් මේ දිහා බලාගෙන.

"ඔයා ඔහොම කරන්නෙ............? මමද දැං මේ කතාවෙ දුෂ්ඨයා............?"

"අත්තම්මා මම............"

"ඔයා ඔහොම කරනකොට මට දැනෙන්නෙ මම දුෂ්ඨයා වගේ පුතේ... ඔයා එහෙම හිතන එකේ වරදක් නෑ. මම එදා ඔයාට එහෙම කතා කරපු නිසා. ඒත් ඒකට හේතු තිබුණා පුතේ. ඔයා දන්නෙ නෑ මගෙ පැත්තෙන් කතාව.......... මගෙ පුතාට වෙලාව තියනව නම් ඒ කතාව අහන්න, මං ලෑස්තියි මේ දැන් ඒ කතාව ඔයාට කියන්න."

"මට වෙලාව තියනවා අත්තම්මා........... කිසිම හදිස්සියක් නෑ. අපි කතා කරමු."

"හ්ම්.......... එන්නකො...... අපි උඩට යමු............. "

අත්තම්මා අශාන්ව එක්කගෙන සුබෝධිගෙ කාමරේ බැල්කනියට ගියා. එතන තිබුණ පුටු දෙකකින් දෙන්නා ඉඳගෙන කතාව පටන් ගත්තා.

"එයා ගොඩක් වෙනස් වුණා ඔයා ගියාට පස්සෙ............ කෑවෙ බිවුවෙත් හැඟීමක් නැති ගානට. යාළුවෙක් හිටියෙ නෑ. මාත් එක්කවත් වෙනදා වගේ කතා බහ කරලා හිටියෙ නෑ. හැඟීම් දැනීම් නැති යන්ත්‍රයක් වගේ වැඩ කළේ. චිත්‍ර අඳින්නයි මියුසික් කරන්නයි පටන් ගත්තා. ඉතිං ඒකෙන් තවත් එයා හුදෙකලා වුණා. කාමරේට ම වුණා."

"අත්තම්මා........... මොනාද මේ කියන්නෙ..........?"

"මට මතකයි පුතේ ඔයා ගියාට පස්සෙ මුලින් ම කතා කරපු දවස. සුදූ ගොඩක් බලාගෙන හිටියා. ඒ කතා කරාට පස්සෙත් ආයෙ කතා කරනකම් ගොඩක් බලාගෙන හිටියා. ඒ වගේම......... ඒ වගේ ම ඒ කතා කරපු හැම වතාවක ම එයා නතර වුණේ හොස්පිට්ල් එකෙන්..."