ကျွန်တော်သာ လူကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်လာရင် ဘယ်လိုနေမလဲ အမြဲတွေးကြည့်ဖူးတယ်။ အခုတော့ ဒီအတွေးက တကယ်ဖြစ်လာတော့မယ်! ညီမလေးတွေနဲ့သာဆို ကျွန်တော်ကလူကြီးဖြစ်ပြီလေဗျ! ။
"ပါပါး ညီမလေးတွေထွက်လာရင် နာမည်ဘယ်လိုပေးမလဲနော်"
"အင်းနော်"
ဆိုဖာပေါ် မုန့်ထိုင်စားနေတဲ့ ကျန်းဟာအိုမှာ သူ့သားလေးစကားကြောင့် တွေဝေသွားတာပေါ့။
"ဟန်ဘင်း ဘယ်လိုပေးကြမလဲ မျိုးရိုး'ဆောင်း'ပဲစဉ်းစားလို့ရတာ"
"ပါပါး ပါပါး သားအကြံနားထောင်ကြည့်မလား!!!"
နားမထောင်ချင်လည်း ကျွန်တော်ပြောရမှာပဲ! ညီမလေးတွေမှန်းသိထဲက သားက စဉ်းစားထားတာလေ။ ကီကီကို အပြောပြလိုက်သေးတယ် သူက ရယ်တယ်ဗျ။
"ပြောကြည့်လေ ပါပါးစဉ်းစားပေးတာပေါ့"
"ဆောင်းဟာနား ဆောင်းဒူးလ်! လို့ပေးလိုက်!"
"အယ်..."
ဟူး...မညာပါဘူး သူ ဒီကလေးကို နယူးဇီလန်က နို့မှုန်စစ်စစ်တိုက်ပြီး မွေးခဲ့တာပါ။ မိဘနို့ရည်အစစ်မဟုတ်လို့များလား... အကောင်းစား နယူးဇီလန်နို့မှုန့်အစွမ်းများကြောင့်လား... ဟန်ဝေ့ချန်အတွေးတွေ ဆန်းသစ်လွန်းနေလို့ ဟာအိုလိုက်မမှီတော့ပါဘူး...
"ဟာနား ဆိုတဲ့နာမည်လေးကတော့ လှတယ်နော် ဟာအို"
ဒါကိုတော့ ဟာအိုဝန်ခံရမယ် 'ဟာနား'ကတကယ်လှတဲ့နာမည်လေးပဲ။ 'တစ်' ဆိုတဲ့အဓိပ္ပာယ်ကိုလဲ သဘောကျသလို။ အကြီးဆုံးမို့ ဟာနား။ ပြီးတော့ သူနဲ့ဟန်ဘင်းရဲ့အချစ်တွေ တသားထဲဖြစ်လို့ထွက်လာတဲ့ သင်္ကေတလေးမဟုတ်လား။
"ဟုတ်ပြီ အရင်ထွက်လာတဲ့ ချန်ချန့်ညီမလေးက ဆောင်းဟာနား နောက်တစ်ခုကိုတော့ ချန်ချန် မင်းဒယ်ဒီကိုပေးခိုင်းလိုက်ပါ ဟုတ်ပြီလား"
ချန်ချန်လည်း ပျော်ရွှင်စွာသဘောတူလာပါတယ်။ သူက နာမည်စဉ်းစားရတာနဲ့တင်ပျော်နေတာ ပါပါးကအခု သူ့နာမည်တစ်ခုတောင် ရွေးသွားသေးတာလေ။
"ဟန်ဘင်း ဘယ်လိုပေးချင်လဲ"
"ဆောင်းဒါဂျောင်"
