Kisaki senin hamile kalmana hiç şaşırmadı çünkü amacı buydu, hazırlıklıydı. Fakat belli etmese bile içten içe götü tutuşuyordu.
Sana olan içinde gizli tuttuğu sevgiyi artık sana daha çok dikkat ederek belli ediyordu. Örneğin kafanı lavaboya sokmuyor, üstüne televizyon atmıyor veya seni sarhoş Hanma ile aynı odaya kilitlemiyordu, ama çocuk doğunca yine yapacaktı, o kesin.
Senin bazen korktuğun oluyordu ama o sana havucunu kaybetmiş sinirli bir tavşan gibi bakınca kalkıp onu kucaklıyordun.
Tabii Kisaki iç güdüleri, bağırmak için ağzını açıyordu ama iç çekip susuyordu, arada bir seni öpüyordu ama çok heyecanlandığın için nadirendi.
Bir şey istediğinde beyefendi kendi almıyor Hanma'ya aldırıyordu.
Hanma ise her geldiğinde Kisaki'ye sövüp "Çocuk doğunca bana yaklaştırmayacağını da biliyorum..." "Çocukta benim de emeğim var~" "Öz amca bile böyle olmazdı!?" gibi şeyler mırıldanıp gidiyordu.
İşin sonunda, minik bir Tetta'nız oldu. Ama sanki çocuğu da Kisaki doğurmuş gibiydi, seninle alakası yoktu. "Benim gibi zeki olacak bu çocuk, hissediyorum."
Sen kriz geçirince, ağlayınca falan gelip kafana vurup "Bebeğin yanında zırlama" diyordu.
Ne iş ki bebek Kisaki'nin kucağında susuyordu, Kisaki gülümseyince bebek de gülüyordu. (🧐)
Kisaki'den iyi bir baba olurdu. Sorumluydu, hatta aşırı. Bazen çocuğu senden kıskandığı oluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
