Hanma: Sen (ben) gece aniden uyanıp ve sinirle ufak bir çığlık atarken Hanma mutfakta tezgahın üstüne oturmuş bir Harry Potter kitabını ters okumaya çalışıyordu.
O senin odana girince hiç konuşmadan seni kucakladığı gibi kendi odasına döndü. Tabii her üç günde bir Chonbo'yu kaldırarak antrenman yaptığı için 110 kilo bile rahat gelir bu beyefendiye.
Seni yatağa yatırıp, kendi sarılıp bir de yorgan ile sarıp kucaklayınca ağlamanı susturmak için öptü.
Nazikçe saçlarını okşarken kabusunu sormadı, yarın ne yapmak istediğini ve neler yapabileceğinizi konuştunuz.
Sen uyuyunca kalkıp evdeki tüm odalarda Nas-Felak-İhlas okudu.
Takemichi: Ne tesadüf ki o da o gece kabus görmüştü, sen panikle uyanıp ufak bir çığlık koyverince Hakkai'den dua öğrenmeye çalışıyordu.
Odana gelince paniklemeye başladı ama yüz ifadesini görünce öyle bir huzur buldun ki. Kararlı ve korumacı bir ifadesi vardı, ama endişe doluydu.
Sen yeni susmuş bir bebek gibi ona bakınca gözleri doldu.
"Ne diye rüyamda götüm çok büyük diye beni bıçakla kovalıyorsun!?!?"
Odasına döndü, gitti sanmıştın ama kendi yastığını alıp gelmişti. Yanında uyumak için.
Kisaki: Odalarınız yan yana olduğu için o senin şaşkın çığlını duyup uyanmıştı.
Sinirli bir şekilde etrafına bakındıktan sonra telefonunu alıp sana yazdı. "Lütfen gece gece bağırmak için mantıklı bir sebebin olduğunu söyle."
Senin telefonun sessizde değildi, Kisaki bunu biliyordu ve bildirim sesini duyduğun halde cevap vermediğini görünce kalkıp odana geldi. Elinde bir kırlent vardı, çünkü eğer sebebini mantıklı bulmazsa onu yüzüne atacaktı.
Senin bir kabus yüzünden panik olduğunu anlayınca, yanına geldi. Nazikçe yüzünü tuttu, gerizekalı mısın der gibi baktı ve seni nazikçe öptü. Ardından kırlenti yatağının baş ucundaki, üstünde bir bardak su olan masaya attı, suyun dökülmesine sebep oldu ve gitti.
Hani şey yani, "Seni çok seviyorum ama bir bokluk yapmazsam olmaz."
Giderken mırıldanıyordu. "Sudur su... Bir şey olmaz..." O derin, mükemmel sesi...
Mikey: O zaten senin yanında uyuyordu. Sen uyanınca o da refleks olarak uyandı ve önce bir bacağını tekme atar gibi kaldırdıktan sonra sana döndü.
"Yat zıbar, gece gece ne bağırıyorsun?.. Kötü rüyaydı işte, bir şey olmadı... Ben varım."
Sana sımsıkı sarıldı ve çok sevdiği battaniyesini sanki en sevdiği oyuncağını örtüyormuş gibi dikkatlice üstüne örttü ve anında uykuya daldı.
Ama gece her uyandığında seni ve pencereden bakıp sokağı kontrol ediyordu. Fakat gördüğü tek şey Hanma ve Baji'nin bir köpekle el ele tutuşmuş, Selenayı (Draken'i) çağırdıkları oluyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
