မမနှင်းဆီကတောင်းထားတဲ့ မမရဲ့ဓာတ်ပုံလေးတွေကိုပြန်ကြည့်နေမိသည်။ပြီးတော့ ခိုးရိုက်ထားတဲ့ပုံလေးတွေ။ မမကမပြုံးမရယ်တာတောင် လှရက်လွန်းသည်။မမမျက်လုံးလေးတွေကလှလိုက်တာ။ဒီမျက်လုံးတွေက နေ ကိုယ့်ကို ခါးခါးသီးသီး ကြည့်တဲ့အကြည့်တွေကိုတော့ဖြင့် သဘောမကျလှပါဘူး။သေသပ်လှတဲ့နှုတ်ခမ်းတွေ ။အဲ့ဒီနှုတ်ကနေ ခါးခါးသီးသီးမုန်းတဲ့ဆိုတဲ့ စကားတွေကိုထပ်ပြီးမကြားချင်ဘူး။ကျေးဇူးပြုပြီး ထပ်ပြီးမကြားပါရစေနဲ့။
"သမီး လမင်းငယ်"
မေမေ့ရဲ့ခေါ်သံကြောင့်အတွေးစတစ်ချို့
ပြတ်တောက်သွား၏။
"ရှင် မေမေ"
"ထမင်းလည် ထွက်မစားဘူး...နေမကောင်းဘူးလား"
"ကောင်းတယ်မေမေ..ထမင်းက မစားတော့ဘူး မုန့်စားထားလို့"
"လမင်းငယ်...ညည်းအကြောင်းသိတယ်နော်
မပြောချင်သေးလို့ အခုတလော မူကိုမမှန်ဘူး"
တစ်ခါတလေ မမအကြောင်းများထိုင်တွေးနေရင် မေမေနဲ့တိုးတာများသည်။မေမေလည်း သူ့သမီးေလးအသည်းကွဲေနတာကိုရိပ်မိနေလောက်ပါပြီ။ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကြောင့်ဆိုတာက လွဲလို့ပေါ့။
"ဘယ်ကဖုန်းပါလိမ့်"
ကိုကို့ဆီကဖြစ်နေ၍ မကိုင်ဘဲထားလိုက်သည်။ ကိုကိုနဲ့လည်းစကားပြောချင်စိတ်ရှိမနေခဲ့ပါ။ဒီအချိန်မှာ မမကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှမတွေ့ချင် မမြင်ချင်ပါ။
မတော်တဆများ မမကိုဆုံးရှုံးသွားရရင် ရူးသွားလိမ့်မယ်ထင်ပါရဲ့။
***
"ဟလို ...မမနှင်း... လမင်း မမနှင်းအိမ်ရှေ့ရောက်နေပြီ"
"ကြိုတော့မပြောဘူးနော်..အစ်မလာကြိုမှာပေါ့"
"ရပါတယ်..လမင်းလည်းအားနာလို့လေ ကိုယ့်ဘာသာလာလိုက်တာ"
"အင်းပါ ဒါဆိုခဏနော် အစ်မလာခဲ့မယ်"
"ဟုတ် မမနှင်း"
ခဏကြာတော့ မမနှင်းရောက်လာ၏။
"မမနှင်း မမရောရှိရဲ့လားဟင်"
YOU ARE READING
အချစ်များ၏နောက်ကွယ်(Completed)
Romanceဘဝမှာတစ်စုံတစ်ယောက်ကိုချစ်မိသွားရင် အဲ့ဒီတစ်စုံတစ်ယောက်ကိုပိုင်ဆိုင်ဖို့ကြိုးစားမိကြမယ်မဟုတ်လား။ကျွန်မလည်းအဲ့ဒီအတိုင်းပါပဲ။ကျွန်မ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုပိုင်ဆိုင်ဖို့ကြိုးစားနေတာ။
