Sevişmeden Uyumayalım - Aslaz

Çok Mu Ayıp Hala Mutluluk İstemek

İki toxic insan ağızlarını açmayı bırakmasaydı ben de şu an her bölüm sevişmeli fic yazarak yerin dibine falan girmezdim. 

Lütfen smut okumayı tercih etmiyorsanız okumayın. Bu sefer bayağı abarttım maalesef ki!

Aralık ayının son haftasıydı. Hava oldukça soğuktu gece kendini sabaha bırakırken hava hala aydınlanmamıştı.

Nefes nefese kalmışlardı ikisi de çıplaktı. Asi bedenini Alaz'ın üstüne atmıştı defalarca sevişmelere duyamamışlardı.

"Daha iyi misin?" Diye sordu.

Asi başını Alaz'ın göğsünden kaldırmış gözlerinin içine bakarken konuşmuştu.

"İyiyim." dedi yarım ağız.

"Ne oldu anlatmak ister misin?"

Asi derin bir iç çekti ardından konuşmaya başladı.

"En yakın arkadaşımla aynı evde yaşıyorduk, düne kadar, yani onu aşık olduğum çocukla basana kadar."

Belli etmese de kötü hissetmişti. Kendisi Asi için herhangi bir adam olabilirdi ama Asi onun için farklıydı.

"Anladım." dedi Alaz. Mert'i biliyordu.

"Bir daha o eve dönmeyeceksin değil mi?"

"Yüzünü bile görmek istemiyorum. Eşyalarımı nasıl alacağım onu bile bilmiyorum."

"Eğer isters-"

"Sadece uyumak istiyorum, olur mu?"

"Peki tamam."

Asi Alaz'ın kollarında kendini uykunun kollarına bıraktı. Kokusunda huzur vardı. Keşke bu gece hiç bitmeseydi.

Kış güneşi yüzüne vururken gözlerini açtığında yanında Alaz'ı gömeyi bekledi ama yoktu. 

Rüya bitmişti işte boktan hayatına verdiği birkaç saatlik ara sona ermişti.

"Alaz! " diye seslendi "Orada mısın?"

Alaz odaya girdiğinde saçları hala nemliydi. Duşa girmiş olmalıydı kendisi de girse iyi olurdu.

"Günaydın, çok derin uyuyordun zaten bir şeyler de mırıldandın o yüzden uyandırmak istemedim."

Yorganı çıplak vücudunu kapatıyordu ama kalkıp giyinmesi gerekiyordu. Gitmeliydi, belki pişman değildi çünkü hiç böyle hissetmemişti.

Daha iki saat önce tanıştığı adamın kollarına atmıştı kendini öyle hissediyordu.

"Tamam çık dışarı giyineceğim ben. Zaten birazdan gideceğim."

Alaz kaşlarını kaldırdı ve anlam verememiş gibi baktı.

"Nereye gideceksin pardon? O eve gitmem demiştin uyumadan önce."

"Sana ne tam olarak? seni ne ilgilendiriyor? Sadece bir gecelik bir şeydi zaten pişmanım lütfen çık dışarı."

"Ne oluyor sana, dün sen bitik haldeyken yanındaydım. Bugün kafanı toparladın siktir ettin değil mi her şeyi?"

"Her şeyi? Anlamıyorum cidden sen ne sandın bir gece seviştik diye sana aşık olduğumu falan mı?"

Asi bu sözleri Alaz onu bıraksın diye söylemişti. Onda farklı bir şey vardı. Bakışları deliciydi sanki ela gözlerinden kalbini görüyordu . Ama ona yüktü, ne verebilirdi ki ona, aşkını mı? Dostluğunu mu?

Hiçbir şey veremezdi.

"Beni öpen sendin, durmamı istemeyen de. Dürüst ol ama yalan söyleme pişman falan değilsin çünkü."