gitmeden önce ona şu cümleyi fısıldadım.
"Her hareketinle sessiz geçmişimi Hatırlattığın için sana attığım Adımlarda ölümü tadıyorum"
alayla bana bakarak şunları söyledi;
"Elvin ölmeseydi Eyza doğmazdı,sen her öldüğünde küllerinden yeniden doğuyorsu...
Zaten 10 yaşımdan beride hiç kutlamadım Doğum günlerimi
Doğum günümde sadece ekstra olarak günlüğümü okuyorum
Ve şuan okuduğum sayfa her seferinde, kalbimde aynı sarsıntıyı yaşatıyordu
Sayfa bittikten sonra 11. Kez tekrar aynı sayfayı okumaya başladım,her okuduğumda 10 yaşında bunları yaşamamın verdiği yük bana çok ağır Geliyordu..
Birden odadan gelen telefon çalma sesiyle irkildim ama hemen kendimi Geri topraldım ve açmak için telefona yöneldim Kimin aradığı barizdi yine bana bir görev vermek için artmıştı kesin
Çünkü benim işim buydu o bana bir görev verecek ben ise o görevi hakkıyla yerine getirecektim
Telefonu açtım ilk an derin bir sessizlik oluştu
Ve sonra telefonda Eyza diye bir ses duydum
"Buyur patron"
"Yeni görevini iletmemi için çok acil bir şekilde gönderdiğim konuma gelmelisin"
Diyerek telefonu üstüme kapattı
O hep böyle yapardı zaten değil mi
WhatsApp'a girerek gönderdiği konuma baktım
Deli patronum: Konum*
Hemen gönderdiği konuma tıklayıp neresi olduğunu kavramaya başladım
Bi-
Bir dakika
Burası benim
Eski eviminin adresiydi
Hemen bozuntuya vermemeye çalışarak bir taksi çağırarak gönderdiği konuma sürmesini söyledim buraya 30 dakika uzaklıktaydı ve çok sürmeden varmıştık
Arabadan indim patronun yanına gidecektim ki çantam yere düştü anlık Bir sinirle;
"Kahretsim"
Dediğim için deli patronum kafasını aşağıya baktı
Ben ise arkamı dönmüş çantamı alacaktım ki gördüğüm ev ile nefes alamadım
Hemen ayağa kalktımabu evin gerçekliğini kontrol etmek için ben Bu evin gerçekliğiyle geriye sendelenince, patronum yanıma geldi o ne olduğunu anlamaya çalışırken
Ben boğuluyor gibi hissediyordum. Ben eğer bu evden uzaklaşırsam sessiz geçmişimden kurtulurum sanmıştım Ama
Yanılıyor muşum gerçekler bir hançer Misali kalbime saplanıyordu.
