Two Sides of Love

22

"P-paano mo nalaman?" I asked him right away.

"I know the person who did that to you, I know him very well." He said with his jaw clenching .

"What do you mean? A-a-ano 'to? Anong... anong nangyari kay Louise? P-paano-"

"Louise was raped."

Sa sandaling sinabi ni Esmael na si Louise, ang bestfriend ko, ay ginahasa, isang ipoipo ng emosyon ang bumalot sa akin.

Ang gulat, galit, at kalungkutan ay nagbanggaan sa loob ko. It shattered me, ang pakiramdam ng kaligtasan at pagtitiwala, iniwan akong nakikipagbuno sa bigat ng trauma ni Louise.

Ang balita ay pumukaw sa mga alaala ng sarili kong  trauma.

"how could you keep this from me?"

"Elia, I didn't know how to tell you. It's Louise—she was attacked. Raped."

I shaked my head "No, no, this can't be real. Hindi, h-hindi 'yan totoo!"

"Baby... I'm sorry," he said softly

I raised my voice "you didn't think I deserved to know? That my best friend was suffering?"

"I was trying to protect you. I thought—" he defended himself

I interrupted him "Protect me? From what? The truth? You think I'm fragile? I survived my own hell, Esmael. I've faced monsters before!"

"Elia, I'm sorry. I just wanted to shield you from pain." He held my hands

"Sabihin mo sa akin anong nangyari, paano nangyari yon!"

He swallowed"She was walking home late. A stranger attacked her—masked, brutal. She fought, but—"

"And the police?"

"They're investigating. Im so sorry baby"

I wiped my tears "We'll be there. Together. But you don't get to decide what I can handle, Esmael. Not anymore."

Esmael hesitates, then takes a deep breath.

"Gusto kong makita si Louise, take me to her." I commanded

-ˋˏ✄┈┈┈┈

"Bakit ka na dito! Umalis ka dito, ayaw kitang makita, alis!" Sigaw ni Louise sa akin

Hindi pa man ako nakakapasok ng tuluyan sa loob ay pinapaalis na niya ako, nakahawak sa akin si Esmael at nag aalala.

Nakita ko si tita, ang ina ni Louise na pinapakalma siya.

"Pasensya kana ija, simula nang mangyari ang trahedyang iyon naging agresibo si Louise sa mga bisita" tumingin ito kay Louise na nanlilisik ang tingin sa akin "Ayaw kasi niyang makita siyang ganito"

Bumitaw ako kay Esmael at tumakbo kay Louise, niyakap ko ito kahit pa hindi niya ako niyakap pabalik.

"Hindi kita kailangan! Umalis ka dito!" Sigaw niya sa akin habang nakayakap pa rin ako sa kaniya.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kaniya at hinawakan ang magkabilang balikat niya.

"L-Louise...." Ang tanging naiusal ko habang mangiyak iyak

"I-im sorry, hindi ko alam ang pinag dadaanan m-mo.."

Mukang nakaramdam si Tita at Esmael na kailangan namin ng privacy ni Louise kaya umalis sila.