Always a 'sister' but never a 'daughter'.
Naka-uwi na ako ng bahay around 7:30 pm, as usual, nasa dining table na si mama at hinihintay ako. Kung anuman 'yun na nakatambay sa kanyang harapan, alam ko nang wala akong lakas para magpaliwanag. I mean, what's the point? Si mama na nga lang, hindi pa ako pinapansin ng maayos, eh.
Agad hinanap ng mga mata ko si Brayden dahil parang wala atang sumalubong sa akin ngayon. Hindi ko narinig ang makulit niyang "Ate El!" na palaging sabay sa pagtatalon at pagyakap sa akin.
"Ate El!" Umabot sa tenga ko ang familiar na boses niya.
"Brayden!" Sabay yakap, walang salita, walang kung anuman ingay ang narinig ko nang yakapin ako ni Brayden. Walang kalakasan, walang kagalakan-parang sobrang tahimik.
Nang kumalas na ako sa yakap niya, ginulo ko ang buhok nito at nagmano kay mama. But even with all that, the discomfort lingered. Bakas na bakas sa mga mata ni mama ang inis. Mukhang magiging mahaba na naman to, and, as usual, ending? Hindi niya ako papaniwalaan, hindi niya ako bibigyan ng oras para magpaliwanag.
Wala akong boses dito sa bahay.
Buo nga kami, pero nakakatawang isipin, maraming may pangarap na magkaroon ng isang buong pamilya, pero ako, may buong pamilya nga ako, pero tila pagod na kakakumbinsi sa sarili na ito ang pamilyang gusto ko.
Ang pamilya pala, hindi lang binubuo ng Nanay, Tatay, Ate, Kuya at Bunso. Ang pamilya pala'y dapat binabalot ng pananalig at pagmamahal.
Doon siguro ako nagkamali. Akala ko noon, basta kumpleto kami, masaya. Basta kumpleto kami, pamilya na kami.
"Ang kapal na naman ng lipstick mo, Elia!" Bumalik ako sa reyalidad nang marinig ko ang malakas na bulyaw ni mama.
Yea, I guess I'm nothing without being a fucking sister.
I cried. Right after she said that I cried. I've been holding this heavy heart for so long, and now it's finally burst. I can't do anything but keep bleeding. I bleed, and I bleed, and I bleed, until there's no more blood and all that's left are tears.
Their sharp words caged me for years. They caged me. And I had to fool and manipulate myself, thinking that if I follow them, they'll love me as their daughter and not just because I'm my sibling's sister.
For God's sake! I killed my own life! I stitched my lips to avoid any voice that may come out of my mouth. God knows, he knows kung ilang beses ko siya tinawag, he fucking knows!
"M-Ma... Akyat na po A-Ako ng kwarto ko, b-bukas nalang po..." Nauutal-utang pakiusap ko.
Binura ko na rin ang makapal kong lipstick. Tumango si mama, na parang wala lang, at hindi ko na hinintay pa ang sagot. Pumanik na ako sa aking kwarto.
Hinayaan ko ang sarili ko na ibagsak ang katawan sa kama ko. Nakatulala lang ako sa kisame, hindi ko alam kung manhid na ba ako o coping mechanism ko lang 'to para i-distract ang sarili sa sakit.
Nasa ganoong sitwasyon ako nang mag-ring ang cellphone ko.
Louise Eleigh Ochavillo:
Te, free kaba? Arat ice cream? :)I smiled widely right after I saw her message. This girl, she never fails to turn my bad days into something worth remembering.

YOU ARE READING
Two Sides of Love
No FicciónShe flips coins to decide, he crafts his own fate; can their love find a middle ground, or will destiny's coin toss tear them apart? Elia & Esmael