Two Sides of Love

19

"Ano 'to? Shot para sa tapang?" tanong ko habang inaabot ni Louise ang plastic cup na may laman nang medyo kulay amber.

"Shot para sa confidence!" sabay ngiti ni Darryle. "Hindi naman 'to malakas, Elia. Pang-pakalmang lang. Para hindi ka mag panic mamaya."

Napatingin ako sa kanila. Ramdam kong kabado rin sila para sa'kin, pero ayaw nilang ipakita. Tumingin ako sa maliit na shot glass. Hindi ako palainom, pero for some reason, sa tuwing ginagawa nila 'to before a big event-lagi naman akong humahawak ng tropeyo.

"Okay, isa lang," sabi ko.

"Game!" sabay-sabay nilang sigaw.

Tinungga ko 'yung laman ng baso. Umakyat agad 'yung init sa leeg ko. Napapikit ako saglit.

"See? You're glowing already!" tukso ni Louise habang inaayos ang ID niya.

Dumaan ang ilang minuto ng katahimikan habang paakyat na kami sa building. Humigpit ang hawak ko sa mga papel ko, habang binubulong ko sa sarili ang key points ng speech ko.

Pagdating namin sa 4th floor, sinalubong agad kami ni Mrs. Pineda.

"Elia, galingan mo. You know very well that HUMSS A holds the title every year. Ayokong mapahiya tayo ngayon, understood?"

Nakangiting pilit akong tumango. "Yes, ma'am."

Hindi ko alam kung bakit sobra ang kaba ko ngayon. Sumali naman na ako ng maraming contest noon. Pero bakit parang ngayon lang ako ganito ka-rattled?

Paglingon ko mula sa hallway ng building namin, tanaw ko ang kabilang room ng HUMSS A.

Si Esmael.

Casual. Naka-recline ang upuan habang hawak ang phone. Tila ba naglalaro lang ng Mobile Legends. Sa tabi niya, isang half-empty energy drink. Walang kabang makikita sa mukha. Parang... hindi siya contestant. Parang dumaan lang siya para maglaro.

Samantalang ako?

Pawis ang palad. Nanginginig ang tuhod.

Umiling ako. Focus, Elia.

---

"Line check po, HUMSS B," sabi ng student marshal. Ako 'yon. Ako na ang susunod.

Nagpalinga-linga ako. May ilang audience na-mga estudyante, teachers, pati school paper team. Nandiyan din ang tatlong judges: isa mula sa DepEd, isang kilalang motivational speaker, at isang journalism adviser from a nearby senior high school.

Napansin kong nakatayo si Louise sa gilid ng stage, hawak-hawak ang printed copy ng speech ko, sabay kindat sa akin.

"You got this, girl," bulong niya. Si Darryle, naka-video cam na agad, nakaabang para i-record.

Biglang may narinig akong pamilyar na boses sa likod ko.

"Akala ko ba lagi kang composed?"

Lumingon ako. Si Esmael.

Nakaayos na rin. May konting pomada ang buhok. Formal shirt. Walang bitbit. Wala ring papel. Ganyan talaga siya-laging mukhang hindi ready.

"Esmael..." sabay lunok ko.

"Hmm?" Ngumiti siya, 'yung pilyong ngiti na ayoko pero kinikilig ako.

"Stress ka?" tanong pa niya.

"Obvious ba?" balik kong tanong.

Ngumiti lang siya akin sabay sabing "Kaya mo 'yan, Elia," biglang seryoso ang tono niya. "And I mean it. I might want to win, but I also want you to give your best shot."