1. BÖLÜM

45 4 1
                                    

Zeynep İzgi'nin (Mermi) Ağızından;

Ben Zeynep İzgi, Namı değer 'Mermi'
Annemin prensesi babamın aslan kızı, koskoca F-16 savaş uçağının pilotuydum.

Sabah olmuştu Trabzon'da, klasik bir yağmurlu güne uyanmıştım, ah karadeniz, kim bilir hangi sevdalılar ayrıldıda sen böyle ağlıyorsun.

Karadeniz'de bir söylenti vardır, ne zaman bir yağmur yağsa sevdalı bir çiftin ayrılmasına üzülüp yağdığı denir.

"Zelişş, kızım kalk hayde kahvaltı hazır, seni bekliyoruz babanla"

Annemin bağırmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım, bağırarak "geliyorum anne şimdi siz başlayın" dedim.

Elimi yüzümü yıkadım, sonra üzerime siyah bir sweatshirt ve siyah bol paça pantolon giydim, annemlerin yanına gittim.

Babamın yanağından öptüm, bir ekmek parçası koparıp tavadaki muhlama'ya bandırıp ağzıma attım.

Annem "Zeynep ! kızım ayakta yeme, geç masaya yavrum" dedi sevecen bir şekilde.

Ağzım tıka basa dolu bir şekilde anneme "olmaz anne geç kaldım şimdi, kızlar beni bekliyor kafeye gideceğiz, dışarıda atıştırırım birşeyler hadi kaçtım" dedim ve annemin'de yanağından öptüm.

Annem "deli kız, dikkat et kendine" dedi.

Babam "canım, benim aslan kızıma kim birşey yapabilirki yaparlarsada benim kızım ona günlerini gösterir sen merak etme" dedi.

"Haklısın baba, neyse ben kaçtım görüşürüz" dedim ve evden çıktım.

Kafeye doğru giderken önümü siyah veto bir minibüs kesti.

Minibüs'ün içinden siyah takım elbiseli iki tane orta yaşlı adam indi ve yanıma geldiler.

Adamlardan biri bana "arabaya geç" dedi.

"Siz kimsiniz ?" diye sordum.

Adamlar ceplerinden cüzdanlarını çıkardı ve MİT kimliklerini gösterdiler.

Hassiktir, en büyük hayalimdi bu.

Daha doğrusu herkesin hayalidir Mit tarafından gizli bir göreve çağrılmak.

Ama beklenmedik bir anda gelince insan ister istemez korkardı.

Kendime geldim ve adamlarla beraber minibüs'e bindik.

Minibüste benim gibi gizli görev için toplanan benimle beraber 5 kişi vardı.

Şuanda görev için toplanan 2 kız 3 erkek vardı.

Hepimiz gizli görev için toplandığımızı biliyorduk, ama görevin ne olduğunu bilmiyorduk.

Adamlardan birine "görevimiz ne, bu kadar kişiyi neden topladınız ?" diye sordum.

Adam "bizim bir bilgimiz yok, karargah'ta öğreneceksiniz ne için toplandığınızı, şimdi sessiz olun" dedi otoriter bir şekilde.

Adamın dediğinden sonra sustum ve karargah'a gitmeye devam ettik.

🤍

MİT karargâhındaydık, 5 kişi bir odaya getirilmiştik.

Mavi gözlü, esmer çocuk "bizi buraya neden getirdiler, cevap verin bize" dedi bağırarak.

"Kimse yok mu burada ?, bizi ne için topladıklarını söyleyecek bir müslüman evladı yok mu ?" dedi yine kumral, mavi gözlü çocuk.

KÜLDEN PERVANE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin