𝕌𝕟𝕗𝕠𝕣𝕘𝕖𝕥𝕥𝕒𝕓𝕝𝕖 𝕊𝕔𝕙𝕠𝕠𝕝 𝕋𝕣𝕚𝕡 ~ Hyunlix

~ Randka ~

Felix wraz z Jisungiem, Seungminem oraz Jeonginem siedzieli właśnie w swoich ławkach, zaciekle rozmawiając na przeróżne tematy. No dobra, może Seungmin zajął miejsce Minho a Jeongin, Hyunjina jednak przynajmniej Jisung oraz Felix siedzieli dobrze. Głównym tematem rozmowy było spotkanie Chana oraz Jeongina po dzisiejszych lekcjach. Każdy ekscytował się tym, że nareszcie dwójka „przyjaciół" robi kolejny krok w przód.

— Gdzie dokładnie idziecie? — zapytał Jisung, spoglądając jak młodszy chłopiec uśmiecha się mocniej pod nosem.

— Tutaj obok jest podobno jakaś kawiarnia. Chan hyung ją polecił dlatego stwierdziłem, że mu zaufam — wytłumaczył, kładąc swoją głowę na ławce — Stresuje mnie tylko to, że będziemy sami. Co jak nie będziemy mieć żadnych tematów do rozmów? Boje się, że go jakoś od siebie odtrącę — powiedział chłopiec, zakrywając twarz dłońmi.

— Napewno tak się nie stanie — zapewniał go blond-włosy chłopak, głaszcząc policzek przyjaciela. Wiedział, że Yang często myśli o rzeczach które raczej się nie staną.

— A ty skąd niby to wiesz? — zapytał czarno-włosy, spoglądając na pieguska.

— Ponieważ ciągle o tobie gada i jara się tym spotkaniem tak jakby czekał na to całe życie — odezwał się nagle głos zza pleców Jisunga. Cała czwórka spojrzała tę osobę a Han od razu rzucił mu się w ramiona. Oczywiście, że był to Minho. Odkąd zaczęli być w związku oboje przychodzili na lekcje o wiele wcześniej aby szybciej się zobaczyć. Minho ucałował policzki młodszego a następnie szybko cmoknął jego usta — Mówię ci Jeongin, już o piątej rano nawalał do nas abyśmy pomogli wybrać mu outfit do szkoły. Chłop jest zestresowany bardziej niż myślisz.

Po wypowiedzeniu tych zdań Minho zdecydował się usiąść na swoim miejscu, z racji, iż czwórka przyjaciół rozmawiała ze sobą, Seungmin siedział na jego krześle. Minho usiadł na miejscu Jisunga po czym wciągnął go na swoje kolana.

— Mogę ci nawet obiecać, że Chan z pewnością zadba o to abyście się nie nudzili — uśmiechnął się, zakładając swoją brodę na ramię Jisunga, siedzącego na jego nogach.

— Mam nadzieję, że tak będzie — powiedział wciąż zestresowany chłopiec — Porozmawiajmy może o czymś innym, muszę się odstresować.

— Słyszeliście o nocowaniu u Changbina? — zapytał Felix, spoglądając na swoich przyjaciół. Jeongin oraz Jisung jako jedyni nie wiedzieli o co chodzi. A przynajmniej tak wyglądali.

— No jak zawsze muszę dowiedzieć się tako ostatni — powiedział Jisung — Kiedy ma być?

— Jeszcze dokładnie nie wiadomo ale jakoś za dwa może trzy tygodnie — dodał Seungmin.

— Aha! Czyli ty też wiedziałeś?! Tacy z was przyjaciele! —powiedział „obrażony" chłopiec.

— No nie obrażaj się, Sungie. Jeszcze nie wiadomo kiedy rodziców Seo nie będzie dlatego data jest nam wciąż nie znana — odparł Minho, całując policzek Jisunga. Chłopak po usłyszeniu tego zdania, wstał z kolan starszego po czym na niego spojrzał.

— Czyli ty też wiedziałeś? I nawet nie raczyłeś mi powiedzieć? — powiedział poważnie, próbując nie wybuchnąć śmiechem. Mina Minho była przepiękna. Chłopak wyglądał jakby naprawdę się tym przejął a Jisung po prostu chciał się trochę zabawić.

— Ji, przecież to nic...

Nie zdążył dokończyć ponieważ Han podszedł do wyjścia a następnie wyszedł z sali. Do końca przerwy zostało jakieś dziesięć minut dlatego Lee od razu wstał aby za nim pójść. Nawet nie musiał wyjść z sali aby usłyszeć jego śmiech. Starszy uśmiechnął się pod nosem a następnie wszedł na korytarz, stając całkowicie przed swoim chłopkiem.