Evliliğe nazaran boşanma oranının yüzde doksan arttığı bir dönemde yaşamak Hafsa'nın kara belasıydı. Evliliğini yürütmeyi bile başaramayan kara dul denecek kadar şansız bir kadındı.
Yüzde doksanlık orana dahil olan bir diğer kişi bahtsız Cengiz olmu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese merhaba.
Tam anlamıyla yetişkinlere hitap eden bir kitap yazmaya başlıyorum. Kurguyu okumadan önce bu hususları dikkate alırsanız sevinirim.
Uzun olmayan, birbirinden gizli satırlarla dolu, farklı karakterler ve farklı hayatları işleyeceğim bu kurguda eminim ki birbirimizi tanıyıp bulacağız. Elbet satırlar arasında denk geleceğiz.
Bu kurgumda, evlilikleri başarısız giden iki gencin hayatlarındaki değişim, dönüşüm ve gelişim aşamalarını işleyeceğim. Yaşanacak olan her şeyin iyi ve kötü yönlerini bu kitapta görebileceğiz.
O halde yepyeni bir solukla birlikte sizi sıkmadan yeni hikayemize başlıyorum...
GİRİŞ💍
Hafsa
Bazı anlar vardır. O anları yönetmek yerine sadece izlerseniz ve elinizden hiçbir şey gelmez. Tüm hayatım yönetemediğim bu anların toplamından oluşuyor. Ailemin bağırış sesleri kulağıma geliyor ama tepki veremeyecek kadar kırgınım. Hoş, kırgın olmasam da ses çıkarmazdım büyük ihtimalle. Etrafımdaki insanlar bağırmayı benden daha çok seviyorlar çünkü. Anneler annelerle, babalar babalarla ve ablalarla görümceler birbirine girmiş haldeyken gözümü diktiğim tek bir insan var. Yaklaşık on dakika önce, resmi olarak soyundan çıktığım adamın gözlerine baktım.
Hiç görmediğim aşkın kırıntılarını ararken o kadar sessizdim ki, kırgınlığımı ben bile unutacak seviyedeydim. Buraya gelene kadar yüreğimde ağrı oluşur, nefesim daralır ya da ağlarım diye düşünmüştüm. Fakat bugün göğsümdeki hafiflemeyle koridorda dururken hayatıma bir kez daha dönüp bakma gereği duydum. Yüzüme hissiz bakan eski eşimden bakışlarımı çekip kavga eden aileme çevirdim kafamı.
Titrek nefesi ciğerlerime çekerken kafamı iki yana sallayıp, sessizce gelecekteki kendime seslendim:
"Kötü günlerim asıl şimdi başlıyor."
💍
Cengiz
Annemle sevdiğim kadın arasında köprü olmaya çalışırken koca iki senem çöp olup gitti. Eninde sonunda annem haklı çıkınca emek verdiğim sevgimin bir anlamı da kalmamıştı. Sonumuz her koşulda adliye koridorları olduğunda kimin kimi yolduğuyla zerre ilgilenmedim. Annemin İnci'yi evire çevire dövmesini boş gözlerle izledim. İnci'nin ailesi kızlarını korumakta yetersiz kalmıştı ve buna rağmen ağlayan gözlerle iki kişi annemle baş etmeye çalıştı durdu.
Annemden kurtulmak için çaresizce adımı zikreden eski karıma karşı kayıtsızdım. Normal olmayan evlilik hayatıma nazaran karşımdaki görüntü daha da kötü olunca bıkkınlıkla nefes verdim.
"Neden her şey daha da kötüye gidiyor?"
🔞 Tekrar söylüyorum hikayemiz +18 ögelerden oluşacak. İlgili olmayan okurlarımın dikkatine 🙏 🔞
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 Oy ve yorum yapmayı unutmayalım. Biz yazarların yegane desteği sadece bu. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
