Yazmamak / Yazamamak

3 1 0
                                    

Bilirsiniz tutunduğum pek fazla şey yoktur.
Jaehyun, yakın bir arkadaş, hastane önünde sigara içmek ve yazmak.

Beynim sanki bütün bunları düşünmemek ve ya hatırlamamak adına yazmayı son derece red ediyor.
Hobilerim azaldı ve giderek yok oldu.

Boşluğun içinde anlamsız hareketlerle yüzerken bana soruyorlar:

"eee bütün gün ne yapıyorsun?"

İnanmak zor olabilir bunun için sizi anlarım ama bütün gün gözüme kestirdiğim bir noktaya gözüm dalıyor ve bütün o noktaya ve ya duvara bakarak düşünüyorum.

Neler düşündüğüm büyük bir muamma.
Çoğunlukla yapmam gereken şeyleri sıralıyor ve kafamda çoktan yapıyorum.

Babamı düşünüyorum. Eğer görüşseydik nasıl bir konuşma dönerdi?
En son 1 ay önce kardeşimin zoruyla telefonla konuştuk.

"hayat bunlar için çok kısa ve ben yaşlı bir adamım taeyong.
Yarınımız belli değil, gelecek ve bu dünya çok belirsiz"

Acaba beni saatlerce döverken de bu bilinci var mıydı?
Umarım yoktur.
Bile bile yapması daha kötü.

Sonra birden şarkı söylemeye başladı. Çok ani bir şekilde bir dörtlük şarkı söyledi ve o an babamın cidden yaşlı olduğunu, bunamaya başladığını düşündüm.

"bu şarkıyı çok severim"
Geleneksel ve alakası olmayan bir şarkıydı.

Daha önce ağzından hiç duymadığım bir şarkı.

İşte...
Bunları düşünüyorum, kendi aralarında dallanıp budaklanıyor, diyalogları çoğalıyor ve Taeyong sadece bir yere kitlenmiş bir şekilde onları dinliyor.

Ailesi tarafından bile dışlanmış olan Taeyong, bütün gün sadece oturuyor.

8 günlüğüne bir işe girmiştim aslında garson olarak.
Ama patron bir kadındı, olay bu değil.

Patron acımasız bir kadındı.
İş arkadaşım şekerliklerin içine tuz koymuş ve sadece
"tae yaptı, ben dokunmadım bile"
Cümlesiyle beni kovdurdu.

Hadi ama.. Sırf bunun için eleman mı kovulurmuş?

Sandalyeyi 1 cm yamuk koyduğum, molamı 3 dakika geçirdiğim için dakikalarca azarlayan kadının kovması beni pek şaşırtmadı açıkçası.

Bir iki kişi bana numarasını verdi ben ağlayarak kovulduğumda. İçlerinden yaşıma en yakın olanı sarıldı hatta.

Bana neden sarıldığını çözemedim. Sadece 8 gün aynı yerde çalıştık.
Beni teselli etmek zorunda değil ki..

O iyi biri..
O sinirli ama iyi biri..

Saat gece 1.22 ve benim yine uyku düzenim bozuldu.
Tıpkı kilo değişimim gibi.

Kilo almış gibi hissettiğim için tekrar limonlu su diyetine başladım. Sorun yok tadı güzel ve tok tutuyor. Tansiyon sorunlarım çok arttı ama pek de umrumda değil.

Yeter ki kendimi kemdime beğendirebileyim..

Zaten en başından beri çalıştığım şey buydu


_________________________

Yeorobun yazarınız iyi değil ama tekrar birşeyler yazmaya çalışıyorum.
Tek hobim bu ve peşini bırakmak istemiyorum.

Beni unuttuysanız bile sıkıntı değil :)

Borderline - Taeyong Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin