Borderline - Taeyong

İyi Ki Doğdun Baba

Dün babam için çok özel bir gündü. 61 yaşına girdi ve bu anı 2 çocuğu ile kutladı.. Evet, annemin evinden çıkıp babamın yanına gittim. Sırf doğum günü diye..

Babamla aram her zaman iyi olmasa da doğum günümü önemsedi. Pastamı her zaman aldı sırf  sevdiğim için ve o mumları üflememe izin verdi, bunun anlamı ne biliyor musunuz? O her yıl bana bir dilek hakkı verdi.

Ve ben o dilek hakkını ondan kurtulmayı dileyerek harcadım.

Her seferinde...

Dileğim tuttu ve artık babamla yaşamak zorunda değilim, ama onun üzgün ifadesini her gördüğümde sanki o beni hiç üzmemiş gibi vicdan azabı çekiyorum.

Babam dün pastasındaki renkli mumları üfledikten sonra gözlerinin dolduğunda şahit oldum

"bugün Taeyong'un burada olması benim için en büyük hediye, ben seni koruyup kollayacak olan adam yani babanım Taeyongie. Benden ve abinden  lütfen uzaklaşma, sana ihtiyacımız var.."

* Flashback *

Az önce babamdan bir çok tokat yedim. Kendimi kestiğimi gördü ve bunun üzerine bir çok tokat attı yüzüme
Neden yaptığımı sormadı. Umurunda olmadığını biliyorum. O sadece incinen gururunu düşünüyor.

Şimdi insan içine nasıl çıkacak?
Oğlu kollarını jiletledi..

Sadece bunu düşünüyor. Taeyong neden kendini kessin ki? Babası yüzünden mi, düşüncesi..

Taeyong ne kadar acı çekiyor umurunda değil. Sadece babamdan sevgi istemiştim. Bir kere sarılmak istedim ama o bunu bana çok gördü.

Ben sarılmak isterken, o bana tokat attı defalarca..

Bu kadar zor mu beni sevmek baba?
Tamam, seni zorlamayacağım..

Gözlerim doldu. Ben 13 yaşındayken neredeydin baba?
Neden şimdi? Neden şu anı seçtin..

Artık istemiyorum merak etme, ve lütfen birbirimizi zorlamayalım.

İçimdeki baba duygusunu kaybedeli ve artık. Bu duygunun körleşerek gittikçe daha az ihtiyac duymamaya başlayalı çok oldu.

Bunu nasıl tedavi edeceğiz? Bunu nasıl atlatacağız?

Sahip olduğum o saçma hastalığın tedavisi olmadığı gibi bunun da tedavisi yok.

Biz yardım edilmeziz Baba..