Si Lauranie ay nag-iisang anak ng mag-asawa na sina Joseph at Estilla. She lived a luxury life dahil parehong mayaman ang angkan ng kaniyang mga magulang at pareho itong mahilig sa business kaya dahil dito ay halos lahat ng hotel at mall ay pagmamay...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Lauranie Pov:
Pagkadating ko sa mansion ay dumiretso na ako sa kwarto para maligo dahil ramdam ko ang lagkit ng aking katawan dulot ng pawis kanina sa training.
Pagkatapos kong maligo at pinatuyo ang buhok ko ay agad akong humilata sa higaan. Hay, sa wakas nakapag-unat rin ng katawan.
(Phone ringing........)
Dinampot ko ang cellphone na nasa bedside table at agad itong sinagot.
"My baby,Lauranie!"
Sigaw ni mama sa kabilang linya. Agad ko itong nilayo sa tenga at sumimangot. Bakit ba ang hilig nilang sumigaw pag tumawag? Wala talagang pinagkaiba si mama at yung sakit sa ulo kong pinsan.
"Ma, you don't need to shout," sita ko dito.
"Oh! I'm sorry, baby. Namiss ka lang ni mama."
"Mama hindi na po ako baby! Just call me by my name," reklamo ko dito.
Rinig ko naman ang tawa nito sa kabila, kaya mas lalo akong napasimangot. Masyado na akong binibaby ni mama, kaya ito palagi inaasar ni Carl Sakin. May gatas padaw ako sa labi kundi naman kailangan ko padaw ng alalay ni mama maglakad. Loko-loko talaga ang gagong yon!
"But you're still my baby, naman, so let your mother call you by that. It's cute, kaya!"
I sigh.
"Bahala ka mama" tipid kong sabi.
"By the way...mama and papa buy you a new car! May bago silang labas and i know you will like it, so meron kana namang panibagong ilalagay sa new car collection mo!" Excited niyang sambit.
Agad namang nabuhayan ang loob ko dahil saking narinig. Oh! I got a new buddy again!
"Thankyou sa inyo ni papa, ma!" masaya kong sambit.
"As always welcome...sweetie, it's time for you to rest because it's already late."
"Yes, ma. Take care of both of you there. Goodnight."
"Oh! Your so sweet! Kaya mahal ka namin, eh! Goodnight too, and keep safe."
She said softly, Bago ko binaba ang cellphone. Napangiti naman ako dahil sa kabila ng pagiging busy nila sa business namin, hindi naman nila nakakalimutan ang pagbibigay oras sakin at pagbigay ng pangangailangan ko. Lalo na si mama ang paging maaalahanin niya pagdating sakin, and ganun naman si papa minsan ay chineck niya ako kong okay lang ba ako or may problema ba ako, but don't get me wrong dahil porque maldita man ako or snobber kahit kailan hindi ako naging spoiled brat sa kanila. People will judge you based on what they saw, pero hindi naman inaalam ang totoo diba? Mga pakialamera lang talaga!
*Knock*Knock*Knock*
Tumayo ako para buksan ang pintoan.
"My pretty pinsan!" nakangiting mukha ng pinsan ko ang bumungad sakin.
