Falcı numarası yerine Rus Mafyasına yazmak hayatın bana oynadığı bir oyun muydu?
Belki de aşkın tatlı olmayan bir tesadüfüydü...
Mafya Bey; Küçük bir kız çocuğu olduğun için sana karışmıyorum Alya.
Mafya Bey; Ama biraz daha ciddiye alınmazsam sana...
Birçoğunuz yeni bölüm yorumları yapıyordunuz ama Wattpad Türkiye erişim engeli geldiğinden ne yazık ki giriş yapamıyordum, giriş yaptığım zamanlarda ise bölüm yazacak fırsatım olmuyordu.
Wattpad'ten sonra Instagram'a erişim engeli geldiği için uygulamalara giriş yapmakta çok zorlanıyorum🥺
Keyifli okumalar💖
*** 4 Gün Sonra.
Valizimin fermuarını kapatıp derin bir nefes verdim. Herhangi eksik bir eşyam var mı diye kalkıp iyice kontrol etmiştim ama yoktu, her şeyi yanıma almıştım.
"Alya, hazır mısın?" İçeriden annemin bağırış sesine cevap vermedim. O hazır olduğumu biliyordu. Sadece annelik iç güdüsü olarak kontrol etmek istemişti.
Annemle birlikte Artvin'e tatile gidiyorduk. Aslında bunu ben istemiştim. Çünkü biraz uzaklaşıp kafa dinlemeye ihtiyacım vardı. Simon'un aramalarını açmamıştım çünkü o günden sonra ailecek tekrar yemek yemişlerdi. Hem de haberim bile yoktu bu durumdan.
Fotoğrafları görmüştüm.
Bu onun işinin bir parçası olabilirdi tabii ki ama eski sevgilisi ile bu kadar iç içe olmasını kabullenemiyordum. Anlamıyorum, uzak durmak bu kadar zor muydu?
Şirkette, evde, dışarıda sürekli yan yana oluyorlardı. Elsa ona yakın oldukça sinirlerim bozuluyordu ve Simon ile aramızdaki her ne ise buna bir ad koymadığımız için ona ne yapması gerektiğini açık bir şekilde ifade edemiyordum.
Annem odama girip bana baktığında elinde tuttuğu kurabiyeyi hiç sormadan hızlıca ağzıma yaklaştırınca ağzımdaki kurabiye yüzünden kötü kötü baktım anneme.
"Anne ya," diye söylendim, ağzım dolu olduğundan sesim tuhaf çıkmıştı. Kurabiyenin kalanını kendisi yedi. Odamın içindeki eşyalarıma bakıp, "Her şeyi aldın değil mi?" diye sordu.
"Evet," dedim en sonunda bıkkınlıkla. Çünkü bu soruyu beşinci kez soruyordu.
Annemin yanından geçip üzerimi giymek için dolabımda bıraktığım elbisemi çıkarıp yatağın üzerine düzgünce bıraktım. Annem pencerenin önünde telefonla konuşuyordu. Arayanın kim olduğunu bilmiyordum, iş yerinden biri olabilirdi.
Üzerimdeki kıyafetleri indirip elbisemi askısından çıkarıp düzgünce giydim. Saçlarımı da elbisenin dışına çıkarıp aynadan üzerime baktım. Yeşil rengi seviyordum, kendime de yakıştırıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annem aramayı sonlandırıp bana baktı. Üzerimdeki elbiseyi görünce dudaklarını beğeniyle büküp, "Çok güzel olmuşsun kızım," dedi içtenlikle.
