Genç kızımız Asena bir testle gerçek ailesine kavuşur. Eski ailesinden oldukca yara alan kızımız yeni ailesi yarasına pansuman yapacak mı? Yoksa yaralar mı ekliycek?
Ortada Ceren yanındaysa Candan ve Murat vardı. Bir birlerine sarılarak hastaneden g...
Çok zor değil mi sahip olmadığınız bir şeyi kayıp etmek? Aileye sahip olduğumu sanıp kayıp ettim sandım. En çokta bu koyuyor işte........
.
.
.
İnsanlar hayal kurmayı bıraktığında ölmeye başlar
.
.
Hayal kuruyor musunuz? Mesela hayallerinizde neler var? Paranızın olması, istediğiniz mesleğe sahip olmak, notlarınızın yüksek olması mı? Ben ne para ne meslek nede not istedim.
Ben aile isterdim.
Tek hayalim mutlu bir aile tablosunda yer almak. Zamanla onunda olmayacağını anladım. Geçte olsa anladım işte. Hayal kurmayı bıraktığımda ölmeye başladım.
Bu benim hayatımdı. Ama tutamadım ellerimden kaydı...
İçeri girince her kes ayağa kalktı. Bana sarılmak için ayağa kalkan Cansel hanımı elimle durdurdum.
O bana hiç bir şey yapmamıştı evet ama oğullarına da engel olmamıştı. O kendi elleriyle oğullarını beslerken beni unutmuştu. Mutlu aile tablosunda beni almamıştı. Oğullarıyla konuşurken bana fazlalık gibi his ettirmişti.
"Kızım yapma böyle" dedi. "Ama siz yaptınız" dedim. "Kızım otur konuşalım" dedi Cahid. "Kızım mı?" deyip alayla güldüm. "Daha geçen hiç bir şeyinizdim ." dedim. Daha sonra "Bence sen korktun ben ölürüm falan sonra cenaze parası çıkar. Dedin bu kız ölmeden bulum sonra yine kırarım bu kızı" diye devam ettim. Hayal gücüm müthiş evet.
Çok tuhaftı ağlayamadım ama ruhum paramparça........
Gülüp "Sen huzurunu kaçırmayan oğullarınla konuş bence. İyi gelir onlar sana. Ben senin huzurunu kaçırmadan gideyim." deyip odama çıktım. Kapıyı kilitledim.
Normal davranacaktım artık. Banyoya girip duş aldım. Ardından pijamalarımı giyip uyudum.
(Yazardan)
Asena uyurken aşağıdakilere bakalım. Evet Asena onlarda enkaz bıraksa bile onlar Asenayı enkaz altında bırakmışlardı. Hepsi koltukta oturmuş yere bakıyordu.
Yankı...
Evet annesi ve babası onu sokağa atsa bile yeni anne ve babaya sahipti. Büyüdüğünde onları aramak zahmetine bile girmemişti. Çünkü yeni bir ailesi vardı ve mutluydu. Yeni bir ailesi vardı ve öz ailesinin aksine ona her şeyi vermişti.
Oysa Asenayı ne eski nede yeni ailesi sevmişti.
"Yanlış yaptınız" dedi Yankı sesini sakin tutmaya çalışarak. "Hemde çok yanlış yaptınız." Derin bir nefes aldı "Sizden böyle bir şey beklemiyordum. Gidin aynanın karşısına kendinize bakın. Siz bumusunuz?" deyip ayağa kalktı ve odasına gitti. O an her kes kendine bu soruyu sordu.
Ben bumuyum?
(Asena dan)
Sabah kendiliğimden uyandım. Saate baktığımda 06.08. Bu gün 6 gündü. Hayret çabuk uyandım.
Tuvalete girip işlerimi halet dim. Çıkıp giyinme odasına girdim. Üzerime rahat bir şeyler giymek istiyordum. Zaten ben hep rahat giymek tarafatarıydım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(böyle düşüne bilirsiniz)
Aynada kendime bakıp giyinme odasından ve odadan çıktım.
Mutfağa gittiğimde kimse yoktu zaten şimdide uyanmazlar. Kendime kahve yapıp geri odama çıktım. Dolaptan kitap alıp balkona çıktım. Salıncağa oturup okumaya başladım.
