Gerçek ailem mi? (DÜZENLENDİ)

Bölüm 6

İnsanları dinlersen kırılmaktan paramparça olursun

.

.

.

Uğraşarak düzeltemediğim şeyleri vazgeçerek bitirdim

.

.

Öksürerek göz kapaklarımı açtım. Başım fena ağrıyordu. Aynı şekilde boğazımda. Terlemiştim de.

Bit pazarı gibiyim maşallah. Ne arıyorsanız vardı bende.

Ayağa kalkıp dolabı araladım. İlaç arasam da yoktu. Aşağı mutfağa indim. Belki burada olur. Işığı açtığımda karşımda bir adet Fırat görmeyi beklemiyordum.

Bana bakarken kaşları çatıldı. Daha sonra önüne döndü. Dolabı aradım. İlk yardım çantasını alıp içine baktım. İlacı bulunca bir bardan alıp su doldurdum. Suyu içmeye çalışırken elim titriyordu. Her hasta olduğumda böyle oluyordu.

Oflayarak su ve masayı ilaca bıraktım. Elimin titremesinden nefret ederdim. Gücümü toplayıp öyle içecektim. "Ne ilacı" dedi Fırat. "Baş ağrısı için" dedim.

"Başın mı ağrıyor?" dedi yok bacım gözüm ağrıyor.

"Yok tadı meraklı geldi o yüzden içiyorum." kaşlarını çatıp yanıma geldim. İlacı ağzıma koyup suyu içirtti.

Daha sonra elini alnıma koydu. Geri çekilmek isterken diğer elini başımın arkasına koyarak izin vermedi.

Daha sonra ellerini çekerek "Yanıyorsun" dedi.

Hadi lan ordan.

"Hadi odana git. Ben su ve bez alıp geliyorum" diye ekledi.

"Gerek yok. Bu güne kadar kendim kendime baktım. Şimdi de bakarım."

Dibine kadar yalan. Ben kendime hiç bakmadım. Böyle bir zahmete gerek yoktu. Zaten bir kaç gün sonra kendiliğimden iyileşiyordum.

Bedenim kendini iğleştiriyordu, kendi yaralarını sarıyordu...

Yanından ayrılıp odama çıktım. Yatağa uzanıp üzerimi sıkıca kapattım. Üşüyordum.

10-15 dk sonra üzerimdeki yorgan çekildi. Alnıma soğuk bir şey konulmasıyla irkildim.

Anam babam. Buda neydi!

Gözümü açtığımda Fırat ve Polat vardı. Bezi çekmek için elimi kaldırdığımda Fırat elini kaldırdı tutmak için. "Ateşin var." dedi.

"Soğuk. Çok soğuk üşüyorum." dedim çenem titrerken.

"Sabret. Biraz kalsın çıkartıcaz." dedi Polat. Zorla da olsa kabul etim. Zaten hala akşamdı.

Gözümü kapayıp uykuya daldım.

(Yazardan)

Asena gözlerini kapattık dan sonra Fırat bezi ıslatıp yeniden Asena nın anlına koydu. Asena sayıklarken ikisi de kaşlarını çattı.

"Baba... Baba çıkart beni buradan......Baba burası çok soğuk... Baba burası çok soğuk üşüyorum" diyordu. Ne yaşamıştı ki bu kız diyordular içlerinden.

Aklıma bir şarkı sözü geldi. Sizlerle paylaşmak isterim. Bu söz bir çok kızlara aitti. Asena ya bile.

Bak burada küçük bir kız olmuş ruhu büyüyüp kadın olmuş...

Bazıları çabuk olgunlaşırdı bedeni küçük olsa bile...

(Saat 3.45)

"Polat kalk ateşi düşmüyor"-Fırat

"Asena kalk ilaç iç"-Polat

"Baba verme onu. Ölmek istemiyorum"-Asena

"Asena sakin ol. Benim Polat. Ateş düşürücü bu"

Polat Asena ya ilacı içirdikten sonra yeniden uzandırdı.

Asena hala bir şeyler sayıklarken ikiside içten onu düşünüyordu.

Asena sonunda uykuya dalınca sırtlarına yatağa taşladılar ve oturdular.

İkiside sessiz kalırken içlerinde savaş vardı.

Belki de içten içe üzülüyorlardı.

Sonuçta 15 yaşında olgunlaşmış birine dahada acı veriyorlardı.

Asena her şeyi his etmişti.

Eski ailesinde sevilmedi. Şimdide sevilmeyecekti.

===========================================================================

Merhaba arkadaşlar.

Bölüm nasıldı?

Siz nasılsınız?

Umarım beyenmişsinizdir.

Biraz Asenanın hayatından küçücük bir şeyler yazdım

Bu sefer az oldu üzgünüm.

Arkadaşlar lütfen vote atmağı ve yorum yapmağı unutmayın.

Kendinize ciciş bakın.

Görüşürüz bay bayy.