Ruhum toprağa gömülmüştü ben ise hala yaşıyordum. Bir solucan gibi... Ortadan bölündükçe acı içinde çoğalıyor dum. 0ldükçe yaşamaya birden fazla parça olarak devam etmeye zorlanıyordum- Karantina.
.
.
.
Evet ölmemiştim. Ama ölmeyi düşünüyordum.
Evet ruhum toprağa gömülmüştü ve ben hala öyle kalmıştım.
Ruhum daha topraktan arınmamışdı. Arınmayacakdı. Batdıkça batıcaktım.
Yanımda birileri olsaydı ölüm bile hoş gelirdi belki.
Onlara göre ben deli ve duygusuzum. (Lan bilmiyor ki ben 96 saattir uykusuzum)
Gözümü yavaş-yavaş araladım. Gördüğüm ilk şey tavandı. Etrafıma baktığımda herkes buradaydı. Ağzımda oksijen maskesi vardı.
Beni ilk Cahid fark etti. "Uyandı" dedi. Cansel hanım gibi 'kızım' demedi.
Neyse zaten huzurunu bozuyormuşum. Bir de 'kızım' mı diyecekti.
Ama yinede...
İçimde bir burukluk oluşmadı diyemezdim.
Bana babalık yapmayı çok gören bir babaydı.
Yavaşça yerimden doğrulduğumda Cansel hanım bana yardım etti. Maskeyi çıkartmak için elimi kaldırdığım da Fırat "Çıkartma" dedi.
Olum sen hayırdır???
Sana ne oluyor be? Neyse...
Elimi geri indirdim. Benim kararlılık seviyesi şaka mı??
Hafif öksürdüm ve onlara baktım. Neden bana bakıyorsunuz yahu?
Görende öldüğümü sanıcak.
"Ne zaman çıkıcaz?" dedim boğazımı temizleyerek. Kurudu çöl olucak yavrum.
Tamam boğazımada yavrum dediysem terapiye gitmeliyim artık.
"Neden demedin?" dedi Cahid.
"Neyi?" Aptal rolüne yatmak her zaman en eğlencesiydi.
"Bunu?"
"Ne bunu?" Bir dakika o sabır mı çekti?
Kurban ol sen bana lee.
"Huzurunuzu bozarım ya" dedim alayla.
"Neden demedin" dedi bir kez daha.
Canım istedi demedim. Oh iyi yapmışım.
"Sormadınız" dedim omuz silkerek. "İlla sormamız mı lazım?!" dedi. He canım sorcanız .
"İlk düzgün konuşun benle sonra ne sorarsanız sorun." dedim. Sinirle nefes alıp
"Neden bize söylemedin dedim?" Sırıttım.
"Çünkü sormadınız"
"Polat hadi git taburcu işlemlerini hallet." dedi sinirle.Polat da odadan çıktı.
"Bir kerede kolay ol. İnatlaşma bir kerede!"dedi.
Tamam efendim. Emrinizdeyim.
Konudan çok alakasız ama 'nisa misa sen bizi kutsa' geldi aklıma.
Kıkırdadım.
Ne bakıyorsunuz? Beni ilk defa mı gülerken gördünüz?
Tabi içimden dedim bunu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek ailem mi? (DÜZENLENDİ)
Novela JuvenilGenç kızımız Asena bir testle gerçek ailesine kavuşur. Eski ailesinden oldukca yara alan kızımız yeni ailesi yarasına pansuman yapacak mı? Yoksa yaralar mı ekliycek? Ortada Ceren yanındaysa Candan ve Murat vardı. Bir birlerine sarılarak hastaneden g...
