Gerçek ailem mi? (DÜZENLENDİ)

Bölüm 17

Bu gülüşlerin altında her şeye küs çocuk var

.

.

.

Sahi savaşım kiminleydi?Ruhum çoktan enkaz olmuştu,Bitik bir bedende direnişim nedendi?- Ötanazi okulu

.

.

.

Nefrete sevgiden daha çok güvenirim. Çünkü, nefretin sahtesi olmaz!

.

.

İhitiyacım var......

Şöyle bir ormanlıkta bir evde telefondan, teknelojiden en önemlisi insanlardan uzak kalmaya çok ihiyacım var.

   En azından kendime gelene kadar. Yani sonsuza kadar. 

Başımı kaldırdığımda bana bakan Yankı abim ve yanında 4 kişi daha vardı.

"Hoş geldiniz de benim burada olduğumu nasıl bildin? Ayrıca neden geldin?" dedim "Burada olduğunu tahmin ettik ve öylesine geldik işte sorgulama." dedi Yankı abim. "Tamam abi" dedim. 

Her abi dediğimde gözleri parlıyordu. Yana kaydım. Yanıma abim abimin yanında arkadaşları oturdu.

"Bunlar benim en yakın arkadaşlarım. Aynı zaman da bir yerde çalışıyoruz. Bu Batuhan"deyip yanındaki adamı gösterdi. Batuhan gülümseyip baş Selamı verince bende verdim. "Bu Osman Yaman ve Batu" deyip Batuhanın yanındakileri gösterdi. 

Hepsi gülümseyip baş Selamı verince bende verdim. Ama şu Osman bana çok tanıdık geliyor da. Neyse........

   "Memnun oldum. Ben Asena" dedim. Sanki anlaşmış gibi hepsi kora şeklinde"Bizde"deyince kıkırdadım.

  Abim arkasına yaslanıp "Gitar birde gitar çalanımız olsaydı bu sahilde iyi giderdi." dedi. "Ben çala biliyorum" dedim. Ne yaptım ben. Bunu söylememeliydim.

  "Ne güzel. Bizimkilere diyelim getirsinler çal olur mu?" dedi Yankı abim umutla bana bakarken."Tamam" dedim. Çok masumca soruyordum. Kıramadım.

  Telefonunu çıkarıp birisini aradı. Ardından kapatıp cebine koydu. Bense tedirginlinkle bekliyordum.

  10-15 dk sonra arkamdan adım sesleri geldi. Arkamı dönüp baktığımda tüm abiler buraya geliyordu. Başımı önüme çevirdim. Buraya gelince Demir gitarımı bana verdi.

  Siyah gitarıma baktım. Hiç iyi anılarımız olmamıştı. Bu sefer çalacak ve iyi anılar biriktirecektim. "Hadi kayalıklara oturalım" dedi Fırat. Hepimiz ayağa kalkıp kayalıklara doğru gidip oturduk.

Yanıma Fırat ve Yankı abim oturdu yine. "Ne çalayım?" dedim. "Kahraman deniz- Böyle sever. Şarkısını biliyor musun?" dedi Batu. Başımı onaylarcasına salladım. "O zaman onu çalar mısın?Birde sorun olmasa okur musun?" dedi. "Tabi"dedim gülümseyerek ve çalarak söylemeye başladım

"Tam da terk etmek üzereydim bu şehri."

"Ait olmadığım sokaklara dönmek için"

"Aniden sen geldin ve mahvettin beni"

"Ben böyle güzel bir hata hiç görmemiştim"

"Her şeye hile karışsa bile oyun seversin"