Final

1.5K 51 26
                                    

Yer mi yoktu baba dizlerinde şu başımı koydurtmadın

.

.

.

En azından bir özrü hak etmiştim ben

.

.

.

Bir gün her şey çok güzel olacak ama ben olmayacam

.

.

(7 yıl sonra)

Her kese merhaba. Yine ben. Yine Asena. Ama bu sefer karşınızda eski Asena yok. Ben değiştim, hemde çok değiştim. Artık 15 yaşındaki kız çocuğu değilim. Ben 22 yaşında bir yetişkinim. Üniversite okudum. Hatta Üniversite üçünçüsüydüm. İyi bir şekilde bitirdim ve şuan çalışıyorum.

  Arkadaşlar ben çok güzel bir iş buldum. Ben.......

   Avukatım.

Evet arkadaşlar Avukatım. Okuduğuma ve çektiğim çilelere değdi. İşim çok güzel gidiyor. Kendi evim ve araba sahibim. İyi ki bazı arkadaşlarım gezip tozarken onları dinleyip onlarla gitmedim. Onlara defalarca çalışmalarını dedim dinlemediler. Şimdi onlar yeniden okuyorlar.

  Bense işim olmadıkça geziyorum. 

  Geçelim Eylüle. Eylülle hala arkadaşız. Hatta kardeş gibiyiz. O polis oldu. Bir yaşıyoruz onla. Benim en büyük destekçim oldu. Ona çok şey borçluyum. Tek kötü anım olmadığı kişi o.

  O kalbimdeki tek güzel şeydi.

Ailem......

Onlarla bir daha karşılaşamadık. Umarım bensiz mutludurlar. Umarım iyidirler.

  "Kız bundan alak mı?" dedi Eylül. AVM gelmiştik. Gösterdiği şey pijama idi. Seviyorduk onla ikiz gibi giyinmeyi. "Alalım" dedim gülümserken.

.

  "Ne yiyeceksin" dedim. Bir birimize bakıp sırıttık ve aynı zamanda "Her zaman kinden" dedik. "Sen git al ben yoruldum" dedim. "Bende yoruldum" dedi. "Alırsan sana lolipop alırım" dedim. Hemen ayağa kalkıp almaya gitti. 22 yaşındaydı ama hala lolipoptan vazgeçemiyordu.

   Bende çikolatadan vazgeçemiyordum. Kısa süre sonra alınca geri geldi. Yemeğe başlarken "Afiyet olsun gariban iki" dedi. Gülüp "Sana da gariban bir" dedim. Başkaları hamburger patates yerken bizim lahmacun gömmemiz şakamidur.

  Bitince ayağa kalkıp AVM-dan çıktık. Saate zaten geçti ve çok yorulmuştuk. Arabaya binip eve sürdük. Eve varınca aldıklarımızı bir kenara attık "Sabah yerleştiririz" dedim. "hıhı" dedi. O kendi odasına giderken bende kendi odama gittim.

      Kısa bir duş alıp pijamamı giydim ve yatağa uzandım. Telefonumdan alarmı saat 8:00 koydum. Dokuzda davam vardı. Telefonu kenara koyup gözlerimi kapattım. Zaten uykum vardı. Kısa sürede uykuya daldım.

    Gece gece uykudan uyandım. Derin derin nefes aldım. Yanımdaki sürahiden su içtim. Saat 4:56 idi. Ailemi görmüştüm. Hepsi bir yerde durmuş geliyoruz diyorlardı. Banyoya gidip yüzüme su vurdum. Havluyla yüzümü silip aynadan kendime baktım.

  Ne kadar bildirmesem de özlemiştim onları...... Çok özlemiştim hemde...

Banyodan çıkıp yatağa geri gittim. Gözlerimi kapatıp uykuya daldım.

Gerçek ailem mi? (DÜZENLENDİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin