thinking of you. / barış alper yılmaz

2

Bugün tam anlamıyla yorucuydu. Gün boyunca Barış Alper'in peşinden koşmuştum. Bazen küçük bir çocuğun bakıcılığını yapıyormuşum gibi hissediyordum.

"Selin ben antrenmana gidiyorum biliyorsun zaten istersen gel." dedi Barış bana dönüp.

"İyi tamam gelirim, işim yoktu zaten." diyip kısa kestim. Eğlenceli oluyordu antremanlarını izlemek.

&

Antrenman çıkışı Barışa küçük bir havlu bir de suyunu uzattım.

"Ee şimdi ne yapıcaz peki?"

"Seni evine bırakıcam ordan da kendi evime geçicem işte. Başka ne yapıcaz?" dedi ve bana sorgular gibi döndü.

"Yok ondan sormadım sen ne yapacaksın onu merak ettim."

"Benim ne yapacağım seni neden ilgilendiriyor?"

"Menajerinim çünkü."

"İş saatlerin dışı ne yaptığımı not mu alıyorsun?" Barış Alper yüzünde gereksiz bir gülüşle.

"Hayır not almıyorum ama iş saatlerim dışında eve attığın kadınlarla çıkan haberlerini kaldırtıyorum."

Yüzündeki gülümseme düştü, dudaklarım sanki yanlış bir şey demişim gibi sahteden kenara doğru kıvrıldı.

"Pardon ben bar köşeleri diyecektim."

Ağzı açıldı ve geri kapandı. Tam yeniden bir şey söylemeye hazırlanırken içeriye Kerem ve diğer oyuncuların girmesi bir oldu.

"Selam Selin, nasılsın?" dedi Kerem samimi bir gülüşle, elini bana doğru uzattı. Uzattığı eli tuttum ve gülümsedim.

"İyi ben de aynı işte." Herkesle kısa bir sohbet geçirdikten sonra gözlerim Barış'ı aradı. Dışarıya attım kendimi. Tam da tahmin ettiğim gibi arabasına binmek üzereydi.

Tam o an gözlerimiz kesişti.

"Ne yapacağımı merak ediyorsan gelsene."

Şaşkın bir şekilde kendimi gösterdim ve kaşlarımı havaya kaldırdım. Kafasını salladı. Adımlarımı hızlandırdım ve ona doğru yürüdüm. Kapıyı açıp oturduktan sonra son bir defa yüzüne baktım.

"Emin değilsen in."

"Sen emin misin diye kontrol ediyorum."

"Yeterince." dedi ve gaza bastı.

&

Bölümü oylarsanız çok sevinirim💗