~2~

386 54 9
                                    

Kan ter içinde yatağımdan doğruldum. Bıkmıştım bu kabuslardan. Onu sonsuzluğa uğurladıktan sonra bile güzel yüzünü görebilmek beni huzurlu kılıyordu fakat bana kızgın oluşunu yediremiyordum işte kendime.

Saate baktım, 07:38. Bu kadar uyku yeterdi. Yetmese bile o kabustan sonra tekrar uykuya dalamazdım. Kafamı dağıtsam iyi olacaktı. Remzi Bey'in (!) dırdırını çekmeye meraklı değildim. 

Ayaklarımı yere sarkıttım. Komodinin yanında duran plaj çantamı görünce biraz yüzmenin kafamı dağıtabileceğini düşündüm. Gidip elimi yüzümü yıkadım. Sonrasında giymeye karar verdiğim bikini ve kıyafetlerimi üzerime geçirip plaj çantamı kontrol ettim. Telefonumu da içine atıp evden çıktım. 

Güneş yeni doğmuştu, yakıcı olmaması hoşuma gidiyordu. Yazlık ve deniz arasındaki yaklaşık 500 metreyi aheste aheste yürüdüm. Denize her zamanki girdiğim yere ulaştığımda plajda kimse olmamasına karşılık, akşamdan kalma olduğu belli olan bir grup genci görmek canımı sıktı. Yaklaşık 7-8 kişiydiler. Kimisi uyuyor, kimisi -alkolden olsa gerek- ayakta durmaya çalışıyor, kimisi ise yüksek sesle kahkaha atıyordu. 

"Ne kadar da gerizekalılar" diye düşünüp yere havlumu serdim ve üzerine oturdum. Güneş kremini vücuduma sürmeye başladım, bir de yanıklarla uğraşacak halim yoktu. Kremi sürünce toparlanıp ayağa kalktım. Daha yeni yeni ısınmaya başlayan ılık kumları çiğneyerek çarşaf gibi dümdüz denize ulaştım. Kumlardan dolayı ısınan ayaklarım, sabahın bu saatindeki soğuk denebilecek sıcaklıktaki suyla buluşunca irkildim. Birkaç adım attıktan sonra suyun sıcaklığına alışan bedenimi tamamen denize bıraktım.  

Kim bilir Korhan'la da kaç kere birlikte bu denize girmiştik. Kaç kere sabahlara kadar dışarda gezmiştik. Kim bilir... Ne farkeder ki? Ölümünü değiştiriyor muydu bu? 

Bir kulaç daha.

Motorun üzerinden savruluşumuz. Ben sola Korhan sağa... Ben sapasağlam Korhan kanlar içinde... Telaşla yanına gittiğimde "Çok canım yanıyor Defne" deyişi. Son cümlesi... 

Ama rüyalarımda sürekli beni suçlayışı neden? O gün ona motor ile gezme teklifi yaptığım için mi? Bu sık sık yaptığımız bir şeydi, kaza ise benim suçum değildi. Yoksa benim suçum muydu?  Hayır hayır. Benim suçum değildi!

Bir kulaç daha. Kafamı yana çevirip derin bir nefes aldım.

Nereden bilebilirdim? Telafi etmek istiyorum, gerçekten istiyorum ama şansımı kaybettim! Beni nasıl suçlayabilir ki?

İyice hızlanan kalp atışlarımı ve yorgunluğumu fark ederek yüzmeyi bıraktım. Olmuyordu, düşüncelerimi dağıtamıyordum. Çoğu zamanın aksine deniz de bir işe yaramamıştı. Gözlerimi sıkıca yumup tekrar açtım. Kıyıya doğru döndüm. Ben o kadar uzaklaşmış mıydım?

Derin bir nefes alarak kıyıya doğru yüzmeye başladım. Bacaklarım uzun zamandan sonra geri gelen tempom yüzünden bana küfrediyorlardı. Boyumun yettiği yere yaklaşık 100 metre kala sol bacağımda bir sancı hissettim. Paniklemeden dik konuma getirdim kendimi fakat yetmiyordu, parmak ucumla bile kuma değemiyordum.

"İmdat," diye bir çığlık kopardım. Ulaşmaya çalıştığım yerdeki çocuklara doğru bağırıyordum. "Lütfen, yardım edin!"

Genzime dolan tuzlu su gerçekten sinirimi bozmuştu. Yüzemiyordum. Ayağımda dayanılmaz bir acı vardı. Akşamdan kalma gruba sesimi duyurabilme umuduyla çırpınıyordum. Sonunda bir tanesinin denize doğru koştuğunu gördüm. Kısa bir süre sonra yanıma geldiğinde "E hani boğulmuyorsun!" dedi. "Boğulmam mı gerek. Ayağıma kramp girdi, yüzüp karaya çıkamıyorum" diye çemkirdim. 

Beni kucağına alırcasına kendine sabitlediğinde burnuma keskin içki kokusu çarptı. "İğrenç kokuyorsun" dedim. Kıyıya doğru ilerlemeye çalışırken "Ben de tanıştığıma memnun oldum" dedi. Gerizekalı olduklarını düşünmekle haklı olduğumu gördüm. Yavaş hareketlerle yüzmeye devam ederken "Senin problemin ne?" dedim. 

"Sen boğulma numarası yapana kadar bir problemim yoktu" dedi. Cinlerim tepeme çıkmıştı, ona muhtaç olduğum için ağzımı zor tuttum. İçimden sabır çekerek keşke bu gerizekalılardan yardım istemeseydim diye düşündüm. 

Merhaba arkadaşlar. Wattpad'te yeni değilim fakat ilk kez böyle bir kurgu yazıyorum. Bu süreçte olumlu&olumsuz tüm eleştirilerinizle yanımda olursanız beni çok mutlu edersiniz.*


Senin Problemin Ne?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin