13. bölüm: Korkuyorum

3.5K 121 4
                                    

Kapıyı açan Ömer olmuştu. Yine aynıydı hiç değişmemişti. Uykudan kaldırmış olucaz ki saçı dağılmıştı biraz.

İşte sıra bendeydi, hayallerimi gerçekleştirmenin tam vakti...

Ömer kapıyı tam açınca tek hamleyle kucağına atladım. Elbisem dizimin üstündeydi ve kucağındayken iyice açılmıştı. Yanaklarını iki elimin arasına aldım. Suratı epeyce şaşkın bir hal almıştı. Ardından o muazzam dudaklarına yapıştım. Hayatımda ilk defa öpüşüyordum ve ne yapmam gerektiği hakkında tek bildiğim filmlerden dizilerden gördüklerimdi.

Yaklaşık 1 dakika öyle kaldık. Ne o çekildi ne ben çektim kendimi. Ardından bir ses:

"Neler oluyor burda"

Bu Ömer'in eşiydi. Karşılaştığı tablo karşısında o da epey şaşkındı.

Dudaklarımı çektim ve kucağından indim. Naz'a döndüğüm de bana bir şeyler fısıldıyordu anlamadım. Birden gözlerim karardı ve yere yığıldım.

------------------

Gözlerimi açtığımda bir koltukta uzanıyordum. Kafamsa hala güzel. Naz'la Ömer'in sesini duydum. Arkadanda karısı bir şeyler geveliyordu. Gözlerimi tekrar kapattım ve onları dinlemeye başladım.

Ömer: "Naz nedir bu ne işiniz var sizin gecenin bi saatinde burda"

Naz: "Hocam hiç sormayın biz partideydik aslında Damla meyve suyu diye içki içmiş. Çok zorladı hocam mecbur kaldım onu buraya getirmeye. Ahh salak kafam keşke..."

"Tamam kes yeter. Ömer bu saçmalıkların nedenini açıklar mısın bana kim bu kızlar"

"Şeyma sakin ol hayatım herşeyi anlatıcam. Naz benim öğrencim. Damla'da eski öğrencim."

"Damla haa şimdi hatırladım bu seninle sürekli uğrašan kız değil miydi? Yine mi buldu seni?"

"Şeyma yeter eski konuları açmaya gerek yok."

"Nasıl gerek yok ya gecenin bi saati evime gelicek üstelik kocamın kucağında öperken görücem olacak işmi bu. Nasıl böyle bir şeye..."

"Yeter Şeyma sus!"

Helal be Ömer, aslan Ömer. Ne çeneli bi karıymış Allah sahibine sabır versin.

"İyi demek öyle Ömer ben yatıyorum ve yarın bunları burda görmek istemiyorum. Yoksa..."

"Yoksa ne Şeyma yoksa ne?"

"Yoksa defolup giderim yarın bu evden"

Dedi ve odasına çekildi Şeyma cadısı. Şimdilik farkında değilim ama çok büyük sorunlara yol açtım. Bakalım ne bok yicez...

Naz: "Hocam çok özür dileriz başınıza onca dert açtık. Çok özür dileriz."

"Yok önemli değil ben onun gönlünü alırım. Hadi sizi eve bırakayım ben"

"Yookk hocam olmaz."

"Niye olmaz"

"Hocam ben giderimde Damla hiç bir yere gidemez."

"Nedenmiş o"

"Çünkü ailesi onu Aydın'da yurtta biliyolar."

"Bak sen şuna ya bu yaşta ne haltlar yiyiyor"

"Yok hocam onun bi suçu yok ben zorladım onu buraya gelsin diye. Yoksa o..."

"Yoksa ne Naz yoksa ne geveleme"

"Yoksa o sizden uzaklaşmıştı bir daha, daha doğrusu izin bir süre görmek istemiyordu. Her şey benim yüzümden oldu"

Dedi ve Naz ağlamaya başladı.

"Niye benden uzaklaşacakmış ki?"

"Neyse hocam o size kalkınca anlatır beni aşağıda taksi bekliyo ben gidiyim."

Dedi. Gözündeki yaşları sildi ve ayağa kalktı.

"Dur nereye gidiyosun Damla nolcak?"

"Hocam nolursunuz o bu gece burda kalsın ben onu götüremem eve hem aynı mahallede oturuyoruz hayatta olmaz"

"Burda mı kalsı kızım sen ne saçmalıyosun"

"Hocam lütfen çok zor durumdayız ben yarın sabah almaya gelirim onu.

Dedi ve kapıdan çıktı. Ömer'e söylicek söz bırakmamıştı. Ömer:

"Offf..." Dedi ve yanımdaki koktuğa oturdu.

ÖMER

Offf ya nerden çıktı bu kız şimdi Şeyma'yla tam aram düzeldi derken yine bozuldu.

Acaba burdan uzaklaşmasının nedeni niye benim. Naz neler dedi öyle. Çok merak ettim şimdi.

Nasılda yapıştı dudağıma. Offf kafam iyice karıştı. Bu kız niye böyle davrandı. Niye öptü beni asıl o nasıl bir tutkulu öpüştü. Etkilenmemek elde değildi. Allah'ım neler oluyo neler saçmalıyorum ben.

Tam ayağa kalktım odama gidicekken bir ses:

"Korkuyorum! Gitme!"

Gönlümün Kaptanı (edebiyat öğretmenim)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin