40. Bölüm: Pişmanım

929 19 5
                                    

MELİS'İN AĞZINDAN

Damla olanları öğrenmek için yemeğimi bitirmemi bekliyor resmen. Fazla geçmeden:

- Eee kanka yemeğini de bitirdiğine göre hadi seni bekliyorum.

- Tamam kanka ya sen böyle değildin ne bu merak.

-Sen benimle dalga mı geçiyorsun Yağız'daydım diyorsun nasıl merak etmiyim?!

-Tamam kanka tamam. Bak şimdi,

***


işte böyle Damla.

-Oha kızım ya neler olmuş.. Var ya yalnız bırakılmaya gelmiyorsun asla.

-Aman Damla ya abartma.

-Ee neyse bırak onu şimdi az önce gelen mesaj Yağız'dan mıydı?

-E-eevet 

-Eee Melis ağzından cımbızla alıyorum resmen her şeyi söylesene ne yazmış.

-Al kendin bak ben söyleyemeyeceğim.

Damla telefonu aldı ve sadece mesaja odaklandı bir süre.

-Yuh yuh yuh ben varya inanamıyorum olanlara. ama mucize resmen ya. Rabbim'e bin şükür hepimiz iyiyiz.

Damla'nın bir anda yüzü düştü.

-Damla sizde iyi olacaksınız düzelecek her şey inan bana.

-Umarım Melis umarım...

 ------------------------------------------------------------------

DAMLA'NIN AĞZINDAN

Bende güzel bir güne kim gölge düşürebilir diye düşünüyordum ki Emir'i görmem saniyelerimi aldı. Bize doğru geliyordu.

-Selam kızlar nasılsınız?

Tabi ki de Melis atladı hemen.

-İyi Emir sohbet ediyorduk bizde gelsene.

Bu kız kaş gözden anlamıyor artık. Ne güzel, düşüncesiz arkadaşım benim.

Emir'le Melis sohbet ederken uzaklara dalmış Ömer'i düşünüyordum ki Melis'in gözümün içine sokarcasına elini fark edene kadar.

-Hıhh efendim Melis.

-Ne düşünüyorsun öyle beni mi?

diyerek sırıttı Emir.

-Off Emir vazgeçmedin şu egondan. Tabi ki de seni düşünmüyorum. düşünecek daha önemli şeylerim var.

Emir sinirlenmiş olacak ki sert bir ses tonuyla;

-Neymiş o benden daha önemli!?

Melis'le öylece birbirimize bakakaldık.

-Hey burada mısınız? Sana diyorum Damla! 

Kafamı camdan dışarı çevirecek oldum ki;

-Eyvah Ömer!!!

-Ne Ömer'i Ömer kim Damla?!

Asla Emir'i duymuyordum.

-Melis Ömer geliyor ne yapacağız?

Dememe kalmadan Ömer başımda dikilmişti bile.

-Merhaba gençler.

Melis'in elini sıktı. Sıra Emir' geldiğinde ki Emir benim yanımda oturuyor.

-Merhaba birader. İzninle ben oraya oturabilir miyim?

Emir dönüp bana baktı. Ardından Melis'e döndü. Melis işaret etmiş olacak ki konuşmadan kalkıp Melis'in yanına oturdu.

Ömer'le tokalaşmadım bile. Bunca gün neredeydi de şimdi bir anda ortaya çıkıverdi acaba. Ben bunları düşünürken Ömer soru sormuş olacak ki sorusunu yineledi.

-Damla sana diyorum bu arkadaş kim?

-Hıhh şey bu arkadaş şeyy...

Konuşmam bitmeden Emir atladı.

-Ben Emir Damla'nın nişanlısı.

Al işteee... Buyur buradan yak. Ne diyor yine bu çocuk.

-Eski nişanlısı demek istedi Ömer. Dimi Emir?! 

Emir istemsizce de olsa kafasını olumlu yönde salladı.

-Ne işi var Damla bu herifin burada?!

Ömer'in sinirden elleri titriyordu. 

-Ömer sakin olur musun?! Öyle denk geldik arkadaşça sohbet ediyoruz sadece. Hem... Hem bundan sanane. 

-Tamam Damla aramızda ki şeyleri sonra konuşuruz.!

Ömer sertçe elimi kavradı. ne kadar çeksem de başaramadım.

-Ee anlatın bakalım ne bu nişan muhabbeti?!

Emir başladı anlatmaya tabi. Durdurabilene helal olsun.

-Biz Damla'yla üniversitede tanıştık. Daha doğrusu o beni görmüş beğenmiş. Yazdı bana konuştuk baya. Başta olumsuz bakıyordum ama Damla'yı tanıdıkça daha çok sevmeye başladım. Konuşmamız kesildi ama asla aramızda ki bağ kopmadı. Onun bana baktığını gördükçe daha çok aşık oldum bakışına...

Emir susmuyordu ve Emir'in her cümle sonunda Ömer benim elimi biraz daha fazla sıkıyordu.

-***

-İşte öyle... Ömer abi... Ayrılmak zorunda kaldık ayrılırken bile çok seviyorduk birbirimizi.

Ömer donuk bir şekilde Emir'e bakıyordu.

-Elim...  Ömerrr elim diyorum...

Emir;

-N'oldu Damla eline?

Hafif doğruldu ve Ömer'in elimi sıktığını gördü. Bir anda atıldı ve;

-Kız elim acıyor diyo bıraksana kızın elini.

dedi sert bir ses tonuyla. Ömer sakin bir ses tonuyla;

-Otur yerine!

Emir onu dinlemedi.

-Otur yerine!

dedi ses tonunu yükselterek. Emir yerine oturdu. Ömer sıkmıyordu artık elimi. birden ayağa kalktı ve beni çekiştirmeye başladı.

-Kalk Damla gidiyoruz!

-Nereye Ömer gelmek istemiyorum ben.!

-Geleceksin!

-Arkadaşım duymuyor musun kız gelmek istemiyorum diyor sana. 

Ömer Emir'e sert bir kafa attı Emir yere düşerken beni de çekiştirerek arabaya götürdü.

----------------------------------------------

-Ömer sen ne yaptığını sanıyorsun ya. Çabuk beni arkadaşlarımın yanına götür. Gidiyorsun ve günlerce gelmiyorsun şimdi de bana ahkam kesiyorsun oldu canım.

Ömer arabayı ani bir frenle durdurdu.

-Sana diyorum bırak beni. Sen Emir'e vuramazsın anladın mı beni vuramazsın.

Daha konuşmam bitmeden Ömer dudaklarıma yapıştı. 

MERHABA ARKADAŞLAR UZUNCA BİR SÜRE SONRA TEKRAR KISA KISA BÖLÜMLER PAYLAŞMAK İSTEDİM UMARIM BEĞENİRSİNİZ. TEŞEKKÜRLER. :)))))))) 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 12, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gönlümün Kaptanı (edebiyat öğretmenim)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin