សង្រ្គាមស្នេហ៍ដ៏ឃោឃៅគេមិនទាន់ចប់ឡើយទេនេះជិតភ្លឺហើយ ។ អ៊ុនវ៉ូ បានពីព្រលឹមធ្វើស៊ុបក្ដៅៗអោយនាងតូច
« អាស ... » នាយដល់គោលដៅមិនទឹកទីប៉ុន្មានឡើយទេ ក៏មិនដឹងនាងសន្លប់តាំងពីពេលណាមកឡើយ
« លទ្ធផលនាងក្បត់ខ្ញុំ នាងជាមនុស្សរបស់ខ្ញុំតែម្នាក់ អ្នកផ្សេងគ្មានសិទ្ធិ » ជេកស៍ លូកដៃទៅវែកសក់នាងតូចថ្នមៗមុននឹងអោនថើបថ្ងាសនាង ដើរទៅរើសសម្លៀកបំពាក់ចូលទៅសម្អាតខ្លួនក្នុងបន្ទប់ទឹក
« តុក... » សម្លេងគោះទ្វារពីខាងក្រៅ ជេកស៍ ស្លៀកបានត្រឹមតែខោមួយកំណាត់លឺមិនមានអ្វិបិទបាំងទេក៏ដើរទៅបើកទ្វារ
« ឯង ... » អ៊ុនវ៉ូ ឃើញជា ជេកស៍ នាយសឹងតែហក់ដាក់មួយដៃតែដៃជាប់កាន់ស៊ុបអោយនាងតូចនាយក៏ប្រញាប់ដើរចូលយកស៊ុបទៅទុកសិនសឹមមកនិយាយជាមួយគេ
« ... » ជេកស៍ ញញឹមចុងមាត់ បានគេមកឃើញបែបនេះក៏ល្អអោយគេដឹងថា ហាន់នី ជារបស់គេតែម្នាក់
« អាចង្រៃ ... ឌឹក ... » អ៊ុនវ៉ូ ក៏ហក់ទៅដាល់ ជេកស៍
« នេះនែ៎ ... ឌឹក ... យើងលែងអោយឯងវៃយើងតែឯងបានហើយ » ជេកស៍ ក៏តដៃ អ៊ុនវ៉ូ ដាល់នាយទៅម្ខាងវិញ
« ឯងទៅធ្វើអ្វី ហាន់នី ហា ឌឹកៗ ... » អ៊ុនវ៉ូ ក៏ស្ទុះទៅដាល់គេម្ដងទៀត
« ឯងល្ងង់ឬធ្វើភ្លើមកឃើញបែបនេះហើយមិនយល់ ឌឹកៗ ... » ជេកស៍ ក៏តបតរទៅ អ៊ុនវ៉ូ វិញ
« ឯងថោកទាបពេកហើយ ឯងមានប្រពន្ធហើយណា » អ៊ុនវ៉ូ ក៏ងើបមកនិយាយជាមួយគេធម្មតាវិញក្នុងនាមជាកូនប្រុស
« រឿងរបស់យើង បើឯងគិតថាចង់សុីរបស់សល់ក៏យកទៅវិញ »
« ឯង ... » អ៊ុនវ៉ូ ក៏ក្ដាប់ដៃម្ដងទៀត
« អេ តែថាមិនបានទេ !! យើងនៅមិនទាន់អស់ចិត្តសាច់នាងនៅផ្អែម ឯងកុំមករវល់ជាមួយនាងទៀត » ជេកស៍ ក៏ចង្អុលទៅមុខមិត្តសម្លាញ់ខ្លួន
« ឌឹក សម្ដីថោកទាបបែបនេះក៏ឯងនិយាយចេញមកបាន » អត់មិនបាននាយក៏ដាល់ទៅ ជេកស៍ មួយដៃទៀត
« ឌឹកៗ ឯងវាល្អណាស់ទៅ យើងអោយឯងមើលថែរនាង មិនមែនអោយឯងមកលូកថ្លើមយើងចឹងទេ នាងជាមនុស្សរបស់យើងតាំងពីដើមមកហើយ » ជេកស៍ មិនអោយចាញ់ចិត្តក៏តបតរដៃទៅនាយវិញ
« នោះមកពីឯងថោកទាបខ្លួនឯង ដោះលែងនាងទៅ »
« យើងមិនព្រមជាដាច់ខាតឯងចងចាំទៅ » ជេកស៍ ក៏ទាញអាវសខ្លួនមកពាក់រៀបចំខ្លួន
« ឯងបម្រុងធ្វើបាបនាងដល់ពេលណា?? »
« ជារឿងយើង ឯងជាប្រុសល្អត្រង់ណាចេញទៅឯង ចង់នៅមើលមនុស្សស្រីរបស់យើងមិនបានទេ វើយ យើងមិនអោយឯងឃើញរាងកាយនាងទេ ចេញទៅ » ជេកស៍
« តែយើងគ្រាន់តែយកអីអោយនាងញាំ »
« យើងចេះមើលហើយចេញទៅ ឯងចង់អោយនាងមកឃើញឯងនៅទីនេះ ?? » អ៊ុនវ៉ូ យល់ថាមិនសមនាយក៏ចាកចេញ ។ ជេកស៍ ក៏បានចេញទៅណាឆ្ងាយពីនាងតូចឡើយ គុយជិតនាងតូចសម្លឹងមើលមុខនាង
« បងក៏មិនយល់អារម្មណ៍ខ្លួនថាបងស្រលាញ់ អូនឬអត់ ដឹងតែថាបងឈឺ ឈឺពេលដែលឃើញគេមកក្បែរអូនទោះជាអ្នកណាក៏ដោយ » ជេកស៍ និយាយទៅនាងតូចកំពុងតែគេងលង់លក់
មួយសន្ទុះក្រោយមក
« ដឹងខ្លួនហើយមែនទេជើងល្អ ? » ជេកស៍
« ទឹក ខ្ញុំស្រែកទឹក » ជេកស៍ ក៏ដើរទៅយកទឹកនឹងចាន ស៊ុបមកអោយនាងតូច
« នេះ ឆាប់ញាំទៅចាំខ្ញុំបញ្ចុក » ជេកស៍
« លោកបានមកពីណា បើលោកមិនចេះធ្វើម្ហូបផង » ហាន់នី
« មើលងាយមនុស្សមែនទេ ថ្ងៃណាមួយខ្ញុំធ្វើអោយនាងភ្លឺភ្នែក របស់សាហាយនាងយកមកអោយ » ជេកស៍ ក៏ដួសបញ្ចុកនាងតូច
« សាហាយស្អីខ្ញុំនៅមិនទាន់មានប្ដីទេណា » ហាន់នី ក៏ឪនញាំ
« ចុះក្បាលអាមួយអោយនាងថ្ងូរផងយំផងនេះ » ជេកស៍ ក៏ញាក់ចិញ្ចើមយ៉ាងឌឺទៅកាន់នាងតូច
« លោក » ហាន់នី ក៏ខាំមាត់ដាក់គេ ។ ឃើញនាងឌឺគេបែបនេះ ជេកស៍ ក៏សើចយ៉ាងស្រស់
« មួយតួខ្លួនស្លាកស្នាមអ្វីក៏ខ្ញុំដឹងដែល បែបនេះមិនហៅថាប្ដីគេហៅថាអ្វី ?? » ជេកស៍ និយាយបណ្ដើរបញ្ចុកនាងបណ្ដើរ
« ស្លាកស្នាមលោកជាអ្នកបង្ករនុង »
« បង្ករអោយស្រួលមិនចឹង ?? » ជេកស៍ ក៏បន្តនិយាយញ៉ោះនាងតូចអោយមុខនាងតូចឡើងក្រហម
« បានហើយ លោកត្រឡប់ទៅវិញទៅប្រយ័ត្នប្រពន្ធលោកមករករឿងខ្ញុំ លោកបាត់ពេញមួយហើយណា » ហាន់នី
« មែនហើយ ខ្ញុំទៅសិនហើយថែរក្សារខ្លួន អ៊ុប» ជេកស៍ ក៏ដើរទៅថើបក្បាលនាងតូចមួយខ្សឺត ។ មកដល់ពេលនេះទើបគេយល់ថាពេលដែលគេនៅក្បែរនាងតូចគឺមានក្ដីសុខបំផុត តែមិនអាចព្រោះគេមានប្រពន្ធរួចហើយ
នៅភូមិគ្រឹះ
« សែនសប្បាយកូន ជេកស៍ របស់ម៉ាក់ » លោកស្រី ហ្វាងរី ក្រោកមកក៏ញញឹមញញែមគាត់ថាកាលពីយប់មិញ ជេកស៍ បានមិននៅបន្ទប់ជាមួយនាង
« ចាស់ជិតទៅវិញហើយ នៅមកឈ្នានីសក្មេងទៀត » ជូលី
« នាងក្មេងមិនមានអ្នកអប់រំ »
« អ្នកម៉ាក់មករករឿងខ្ញុំមិនចឹង ? »
« ខ្ញុំមិនល្ងង់អោយនាងបោកកូនខ្ញុំទេ នាងវាលើសពីស្រីខូចទៀត លុយអោយទៅប៉ុន្មានក៏នាងបំផ្លាញ់គ្មានសល់ មិនថាកូន ជេកស៍ ទៅយកស្រីមកពីណា យើងទទួលទាំងអស់លើកលែងតែនាង »
« អ្នកម៉ាក់ក្មេក » ជូលី ក៏ក្ដាប់ដៃ
« អ្នកស្រី បបរអ្នកស្រី » ម៉ែដោះក៏លើកបបរមកអោយ លោកស្រី ហ្វាងរី
« អ៊ួក ... » ជូលី គ្រាន់តែធំក្លិនបបរនាងទៅក្អួត
« អាការ:ដូចអ្នកចាញ់កូនលោកស្រី » ម៉ែដោះ
« ឯងទៅតាមជំនិតយើងមកអោយយើង » លោកស្រី ហ្វាងរី ក៏កើតមានការសង្ស័យ
« ចាស អ្នកស្រី » ...
💜🌼🙏 សូមរងចាំអានភាគបន្ត 🙏🌼💜
YOU ARE READING
រឿង អន្លង់ស្នេហ៍ 1 រាត្រី 🥀💔
Actionមួយរាត្រីរបស់តួឯកស្រីវ័យ ១៨ ឆ្នាំនឹងកម្លោះមុខជំនួញ ៣០ ឆ្នាំ មួយរាត្រីដែលចងចាំពេញមួយជីវិត មួយរាត្រីដែលផ្លាស់ប្ដូរជីវិតតួស្រី មួយរាត្រីផ្លាស់ដូរតួប្រុសអោយបេះដូងចេះកម្រើក 🥀
